Ο Ηλίας Σολάκης είναι γεννημένος στις 15 Δεκεμβρίου του 1974 στη Φλώρινα. Ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική καριέρα του αγωνιζόμενος σε όλα τα επίπεδα. Μάλιστα σε έναν τελικό απολογισμό σε 440 συμμετοχές και 170 γκολ. Ο Έλληνας επιθετικός είχε κατακτήσει ένα πρωτάθλημα στην Κύπρο με τη φανέλα του ΑΠΟΕ. Πανηγύρισε άνοδο από τη Β' Εθνική με 4 διαφορετικές ομάδες και μια άνοδο από τη Γ' Εθνική. Ο πρώην επιθετικός που "έσκιζε" τα αντίπαλα δίχτυα, βγήκε δύο φορές πρώτος σκόρερ στη Β' Εθνική το 2006 και το 2010. Είχε μια πρόταση από το Βέλγιο από την Σαρλερουά, όσο ήταν στην Παναχαϊκή αλλά αποφάσισε να μην πάει. Ξεκίνησε τη καριέρα του το 1994 στη Βέροια και από τότε ακολούθησαν ο Ιάλυσος Ρόδου, η Παναχαϊκή, ο ΑΠΟΕΛ, η ΑΕΚ, ο Πανιώνιος, η Νίκη Βόλου, η Δόξα Δράμας, η Καστοριά, ο ΠΑΣ Γιάννινα, ο Διαγόρας Ρόδου, ο Ολυμπιακός Βόλου, ο Αστέρας Τρίπολης. Ο Ηλίας Σολάκης κατέχει και το ρεκόρ γηραιότερου Έλληνα σκόρερ στην Ευρώπη καθώς με τον Ολ.Βόλου σκόραρε στη νίκη στο Λουξεμβούργο για το Europa League.
Πριν κλείσει το 2020, είχαμε και τον αιφνίδιο θάνατο του Μαραντόνα, ενός ανθρώπου που τη γενιά σας την στιγμάτισε και την ενέπνευσε, έτσι δεν είναι;
«Ναι ακριβώς έτσι είναι, τη γενιά τη δική μας τη μεγάλωσε και την έκανε ποδοσφαιρική. Πάρα πολλοί ποδοσφαιριστές έπαιξαν λόγω Μαραντόνα. Είναι πολύ στενάχωρο, μακάρι να έχει καλό παράδεισο, αν και δεν τον γνωρίζαμε προσωπικά, ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος επηρέασε πολλούς που παίζουν ποδόσφαιρο και κατά κάποιο τρόπο δημιούργησε το τωρινό ποδόσφαιρο. Τον Μαραντόνα τον είχαμε όλοι κάπου σε μια αφίσα ένα αυτοκόλλητο, καθώς ήταν εκείνα τα όμορφα και αγνά χρόνια».
Εσείς ζήσατε μια εποχή από μέσα, σε μια πολύ καλή γενιά. Είδατε μια γενιά πριν ξεκινήσετε το ποδόσφαιρο και παρακολουθείτε μια τώρα έχοντας σταματήσει το ποδόσφαιρο. Ποια ήταν καλύτερη εποχή από τις 3;
«Εντάξει θεωρώ πως η γενιά πριν από μένα και η δική μου ήταν τα ωραιότερα χρόνια. Κάπως και η αρχή αυτής της γενιάς ήταν καλή και οικονομικά δυνατή. Και τότε παίρναμε καλά χρήματα βέβαια. Ήταν πιο ποδοσφαιρικό το άθλημα, με τσαμπουκά, με πάθος, με πολύ κόσμο στο γήπεδο. Πιο παλιά ήταν φυσιολογικά όλα αυτά στο ποδόσφαιρο, τώρα έχει γίνει λίγο "ξένο". Εκείνο το ποδόσφαιρο το "αλήτικο" που ναι μεν ξέρεις μπάλα αλλά παίζεις με πάθος ήταν πιο μάγκικο. Τότε έπρεπε να σου κάνουν τάκλιν στο "λαιμό" για να πάρεις φάουλ, τώρα με κάτι πιο απλό θα πέσεις λίγο εύκολα και θα το πάρεις».
Τώρα έχετε τελειώσει από την αγωνιστική δράση, αλλά "μπήκατε στα παπούτσια" του προπονητή. Είναι τόσο δύσκολη η θέση; Και πως νιώθετε που είστε προπονητής σε μια χώρα που γίνονται συνεχώς αλλαγές και δεν υπάρχει υπομονή και ευδοκιμεί η γκρίνια;
«Εγώ δεν είμαι έμπειρος ακόμα να έχω ζήσει πίεση μεγάλων ομάδων, αλλά είναι δύσκολο όσον αφορά τα αγωνιστικά. Όταν ήμουν παίκτης το έβλεπα αλλιώς, τώρα δεν είναι εύκολο, αντιθέτως θα έλεγα. Ένας προπονητής είναι υπεύθυνος να φτιάξει ομάδα, να περάσει νοοτροπία, ψυχολογία στην ομάδα, να κρατήσει ένα καλό κλίμα, να διαλέξει παίκτες , τακτικές όλα. Σε αυτό που λες σίγουρα συμφωνώ μαζί σου, καθώς στην Ελλάδα δεν έχουμε υπομονή. 'Όπως σε έναν παίκτη νέο αν δεν κάνει 4-5 καλά παιχνίδια χάνεται κατευθείαν η εμπιστοσύνη, το ίδιο και σε μεγαλύτερο βαθμό συμβαίνει με έναν προπονητή. Σπουδαίοι προπονητές όπως ο Ουζουνίδης, ο Δώνης και άλλοι ας πούμε πήγανε σε μεγάλες ομάδες και επειδή δεν έφεραν σε λίγα παιχνίδια καλό αποτέλεσμα απομακρύνθηκαν».
Από τη μια βλέπουμε έναν προπονητή να μένει και να παίρνει εμπιστοσύνη για καιρό και αυτός είναι ο Μαρτίνς, πράγμα σπάνιο για τον Ολυμπιακό των τελευταίων χρόνων και στην άλλη πλευρά έναν προπονητή που ξέρει το σύλλογο πολύ και λατρεύτηκε από την κερκίδα όπως ο Πάμπλο Γκαρσία. Πως τους βλέπεις;
Να ξεκινήσω από τον κ. Μαρτίνς ο οποίος πήρε το χρόνο που του έδωσε ο Ολυμπιακός, έφτιαξε ένα πολύ καλό σύνολο με καλούς ποδοσφαιριστές που διάλεξε ο ίδιος. Έχει δέσει τους παίκτες και υπάρχει καλή νοοτροπία και κλίμα. Πλέον έχουν φανεί τα αποτελέσματα και η ομάδα παίζει ωραίο ποδόσφαιρο, καθώς είναι ομάδα προπονητή.
Σχετικά με τον κ. Γκαρσία, είναι ένας προπονητής καινούριος ανερχόμενος πολύ εξελίξιμος. Έχει δείξει πολλά θετικά στοιχεία ήδη και με την κ20 του ΠΑΟΚ που έφτιαξε πολύ δυνατό σύνολο πήρε πρωταθλήματα ήταν αήττητος. Έχει βάλει ήδη το λιθαράκι του στον ΠΑΟΚ, αλλά πρέπει να περιμένουμε.
Στην Κύπρο που αγωνιστήκατε, πήρατε και ένα πρωτάθλημα, δεν ξέρω τι κάνουν σωστά και τι εμείς λάθος και μας πέρασαν στην κατάταξη, τι είδατε εσείς:
Θεωρώ πως το πρωτάθλημα της Κύπρου εδώ στην Ελλάδα το θεωρούμε λίγο αποδυναμωμένο και η αλήθεια είναι πως υπάρχουν 4-5 ομάδες πολύ δυνατές που κάνουν πράγματα και εκτός συνόρων. Όταν πήγα στον ΑΠΟΕΛ και έζησα όλες αυτές τις καταστάσεις, κατάλαβα πόσο μεγάλη ομάδα είναι ο ΑΠΟΕΛ και ότι είναι πολύ οργανωμένος σε όλα. Δεν πίστευα ότι θα είναι τόσο οργανωμένα, αλλά έτσι ήταν και αρκετές ομάδες. Μπορεί να μην είχαν πολλούς μεγάλους ποδοσφαιριστές αλλά το κατάφεραν με την αξία τους και μπράβο τους.
Έχετε ζήσει ανόδους με Βέροια,Πας Γιάννινα,Παναχαϊκή και Ολυμπιακό Βόλου, τώρα όλα αυτά τα κατορθώματα πως τα βλέπετε απ'έξω:
Όταν αναπολείς τα χρόνια και σκέφτεσαι τις ομάδες που πέρασες και τις πόλεις που πήγες και βοήθησες με γκολ, σου μένει μια μεγάλη ικανοποίηση. Όταν πας σε πόλεις και ξέρουν τι προσέφερες και σε αναγνωρίζουν καθώς πέτυχες τους στόχους είναι πολύ σημαντικό. Είναι πολύ όμορφο να σε εκτιμάνε. Εγώ θέλω να τονίσω για τις ανόδους που είπες, πως ήμουν τυχερός, καθώς πήγα σε ομάδες καλά φτιαγμένες που είχαν καλό κλίμα και νοοτροπία.
Είχατε πέρασμα από την "ποδοσφαιρομάνα" τον Πανιώνιο. Εκείνο το πέρασμα τι σας άφησε;
Είχα πάει δανεικός από την ΑΕΚ και δυστυχώς δεν μπόρεσα να βοηθήσω πολύ. Έκανα και μια εγχείρηση δισκοκήλη που με κράτησε πίσω. Είναι μια μεγάλη ομάδα, αυτό το καταλαβαίνεις από τα αποδυτήρια όταν πας. Είχα συναντήσει και καλούς συμπαίκτες, και λυπήθηκα που δεν μπόρεσα να μείνω παραπάνω και να βοηθήσω.
Στην ΑΕΚ, δεν πήρατε όσες ευκαιρίες ενδεχομένως φανταζόσασταν, σωστά;
Καμιά φορά σκέφτεσαι ότι θα μπορούσες να πάρεις κάποια ευκαιρία παραπάνω, αλλά δεν βοήθησαν οι συγκυρίες. Δεν έριξα δικαιολογία στον τραυματισμό, αντιθέτως ήμουν πολύ καλά, περίμενα περισσότερες ευκαιρίες, καθώς ήρθα από τον ΑΠΟΕΛ σαν πρωταθλητής και με 15 γκολ. Δεν πήρα όσες ευκαιρίες θα ήθελα και έμεινα λίγο πίσω μετά τον τραυματισμό και έτσι μοιραία έφυγα κάποια στιγμή.
Μόλις πήγατε στον Ολ. Βόλου βγήκατε Ευρώπη κατευθείαν σε μια μαγική χρονιά η οποία με το σκάνδαλο σας στέρησε τους κόπους, έτσι δεν είναι;
Έτσι ακριβώς είναι, όντως ήταν μια ονειρική χρονιά τότε για την ομάδα. Είχε η ομάδα πολύ χημεία στον αγωνιστικό χώρο. Δεν άφησαν να ολοκληρωθεί αυτή η διαδρομή. Όταν μάθαμε ότι μετά την πρόκριση με την Ντιφερντάνζ από το Λουξεμβούργο ότι θα παίζαμε με την Παρί Σεν Ζερμέν περιμέναμε πως και πως την αναμέτρηση. Αλλά τελικά μετά από 4-5 νύχτες ειδοποιηθήκαμε πως η ομάδα υποβιβάζεται και διαλύεται. Τότε κιόλας μας δόθηκε χρόνος για εμάς και την Καβάλα να επιλέξουμε τον επόμενο σταθμό της καριέρας μας επειδή μας έριξαν.
Ο σταθμός που επιλέξατε, ήταν ο Αστέρας Τρίπολης σε μια πολύ περίεργη χρονιά που άλλαζαν κατηγορίες οι ομάδες, ξεκινούσε το πρωτάθλημα χωρίς δύο συλλόγους, και περάσατε και εκεί περίεργη θητεία έτσι;
Ναι εμείς πήγαμε τότε με το παραθυράκι μεταγραφών που μας δόθηκε. Ο Αστέρας είχε πάρει ήδη τη θέση του Ηρακλή που υποβιβάστηκε από την κατηγορία. Στον μήνα πάνω που πήγα έκανα πάλι μια χειρουργική επέμβαση. Όταν επέστρεψα ωστόσο προσπάθησα να βοηθήσω την ομάδα. Σε αυτό με βοήθησε ο Σάκης Τσιώλης. Ήμουν και σε μια ηλικία που δεν μπόρεσα να προσφέρω όσα ήθελα.
Στην Παναχαϊκή ζήσατε πολλά με 90 συμμετοχές και 30 γκολ, έχοντας σπουδαίους συμπαίκτες ανεβήκατε και κατηγορία. Τι σας έχει μείνει από τότε;
Η αλήθεια είναι πως τα χρόνια αυτά δεν τα αναφέρω συχνά, γιατί θεωρώ ήταν πολύ παλιά και δεν τα θυμάται τόσο ο κόσμος. Στην Παναχαϊκή έπαιξα 3 χρόνια, ήταν πολύ καλά χρόνια, με έντονες συγκινήσεις. Η ομάδα ήταν Β εθνική ανεβήκαμε για 2 χρόνια στην πρώτη κατηγορία και με βοήθησε να εξελιχθώ. Ξεκίνησα να χτίζω ένα όνομα τότε.
Στον ΠΑΣ Γιάννινα, ήταν πάλι μια ομάδα με καλούς συμπαίκτες, κόσμο και πάλι ανεβήκατε στην κατηγορία.
Ήταν μια πολύ όμορφη θητεία εκεί, με αρκετά γκολ και καλούς συμπαίκτες. Τα Γιάννενα είναι μια πολύ ποδοσφαιρική πόλη με πολύ κόσμο στο γήπεδο, με ιστορία και μάλιστα τότε που παίζαμε Β Εθνική μας ακολουθούσαν παντού. Ήταν πολύ καλά χρόνια στον ΠΑΣ και αφού ανεβήκαμε και στην superleague. Ήμουν πολύ χαρούμενος που πήγα σε ομάδες που είναι ολόκληρες πόλεις.
Πιστεύετε οι ομάδες της επαρχίας θα κατακτήσουν κάτι κάποια στιγμή από τους μεγάλους όπως η Λάρισα και ο ΟΦΗ στο παρελθόν; Θεωρώ ότι κάποιες ομάδες μπορούν να διεκδικήσουν κάποιο κύπελλο, όπως ο ΟΦΗ και η Λάρισα που είπες ή ο Ατρόμητος. Είδαμε την Ξάνθη και τον Αστέρα Τρίπολης σε τελικούς τα προηγούμενα χρόνια εξάλλου. Είναι πάντως κάποιες ομάδες που έχουν στο DNA τους την μαχητικότητα. Ο τελικός εξάλλου είναι συνήθως 50-50.
Τι πρέπει να έχει ένας νέος επιθετικός βλέποντας τα παραδείγματα των Τζόλη-Μαχαίρα που έχουν ποδοσφαιρικό "τσαγανό" για να αποδείξει από νωρίς την αξία του;
Είναι σίγουρα πολύ καλό να έχεις τσαμπουκά με την καλή έννοια. Σίγουρα θέλει να είναι ο ποδοσφαιριστής με προσωπικότητα και να έχει την αυτοπεποίθηση και την σιγουριά πως θα σκοράρει. Πρέπει να κάνει σίγουρα σκληρή προπόνηση ατομικά σε σέντρες, τελειώματα κα ταχύτητα, αλλά το πιο σημαντικό είναι να δουλέψει το κομμάτι της αυτοπεποίθησης. Να στέκεται απέναντι από τον αντίπαλο και να λέει από μέσα του "θα τον φάω" ή "θα σκοράρω τώρα". Εμένα μου έλεγαν αν θα σκοράρω και τους έλεγα "εντάξει αυτόν δεν τον βλέπω καν, σίγουρα θα σκοράρω". Θεωρώ τα παραδείγματα που έδωσες ήταν άψογα, και οι δύο είναι παίκτες με αντίληψη και ικανότητα, θεωρώ ο Τζόλης είναι καλύτερος και έχει πολύ εύκολο το τελείωμα. Ο Μαχαίρας πρέπει να δουλέψει και εκείνος κι'άλλο και να πιστέψει στον εαυτό του για να πάρει την ψυχολογία που απαιτεί η θέση.
Εμένα μου κάνουν θετική εντύπωση παίκτες που κάνουν καλή ζωή προσέχουν και έχουν διάρκεια και δεν είναι πυροτεχνήματα. Τέτοιος ήσασταν και εσείς με το να σκοράρετε ακόμα και πριν ένα χρόνο πολλά γκολ στο ερασιτεχνικό. Πόσο σημαντική είναι η ζωή αυτή, για να βλέπουν και οι νέοι που ξεκινάνε τώρα;
Όχι η αλήθεια είναι πως πάντα πρόσεχα να κοιμάμαι στην ώρα μου και να τρώω σωστά. Ήθελα πάντα σαν ποδοσφαιριστής να έχω διάρκεια. Αυτό έκανα και γι'αυτό έμεινα μέχρι μεγάλη σχετικά ηλικία στην ενεργό δράση. Μια συμβουλή στα νέα παιδιά, είναι να μην θεωρούν πως αν παίξουν 4 χρόνια σε καλό επίπεδο, ότι θα μείνουν και εκεί χωρίς θυσίες. Αν δεν έχουν καλή εξωγηπεδική ζωή θα βγάλουν προβλήματα και θα πέφτουν σε απόδοση και ψυχολογία. Δεν θα έχουν διάρκεια φυσικά και θα χαθούν όπως συνέβη σε αρκετές περιπτώσεις.
Στην Ελλάδα έχουν αλλάξει συμπεριφορές διοικήσεων και οπαδών. Με κλειστούς συνδέσμους, επεισόδια, τελικούς χωρίς κόσμο, όλα αυτά θα αλλάξουν για να δούμε πάλι φιλάθλους και των δύο ομάδων στο ίδιο γήπεδο;
Όντως έχουν αλλάξει πολύ με τα χρόνια. Έχουν αλλάξει οι συνθήκες ο κόσμος, το ποδόσφαιρο και οι παράγοντες. Έχει πάει περισσότερο στο ηλεκτρονικό ποδόσφαιρο και όχι στο αγνό. Προσπαθούν κάποιοι άνθρωποι να γίνει κάτι καλό αλλά όλο και χειρότερα γίνονται τα πράγματα. Πρέπει να δημιουργούμε καταστάσεις και να χτίσουμε νοοτροπίες με νέες συνθήκες έτσι ώστε σε λίγα χρόνια να δούμε κάτι καλύτερο που θα μπορέσουμε να προβάλουμε προς τα έξω. Σίγουρα το ακραίο που γινόταν τις παλιές εποχές να πλακώνονται στο γήπεδο, με οικογένειες μέσα, τα καταδικάζω. Είναι πολύ όμορφο να βρίσκονται φίλαθλοι των δύο ομάδων στο γήπεδο και να υπάρχει πριν και μετά πείραγμα μεταξύ τους αλλά όχι αυτός ο φανατισμός. Δεν ξέρω γιατί φανατίζονται τόσο. Ευθύνονται και τα σαιτ και οι διοικήσεις. Εξάλλου τώρα που δεν υπάρχουν στο γήπεδο βλέπουμε συναντήσεις στους δρόμους. Είναι εποχές δύσκολες και και ξεσπάνε έτσι, αλλά αυτά πρέπει να σταματήσουν κάποια στιγμή.
Comments