Σήμερα έχω την τιμή να σας παρουσιάσω έναν παίκτη που όλοι ξέρετε και έχετε δει να πρωταγωνιστεί σε Πανιώνιο και ΑΕΚ και να υπηρετεί το εθνόσημο. Βρεθήκαμε στη γειτονιά του στη Νέα Σμύρνη και είχαμε μια εξαιρετική επικοινωνία. Ο Γρηγόρης Μάκος γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1987 και αγωνίζεται στην θέση του μέσου. Ο 32 χρονος πλέον ποδοσφαιριστής, θα αγωνίζεται φέτος στην Καλαμάτα, που δεν κατάφερε την άνοδο στα μπαράζ αλλά στοχεύει ψηλά φέτος κάνοντας το μπαμ με τον Έλληνα μέσο. Αρχικά αγωνίστηκε από το 2003 έως το 2009 στον Πανιώνιο με 130 συμμετοχές και 5 γκολ μέχρι που πήρε την μεταγραφή για την ΑΕΚ την οποία υπηρέτησε από το 2009 έως το 2012 φορώντας 75 φορές τη φανέλα της Ένωσης και κατακτώντας το κύπελλο Ελλάδος το 2011. Έπειτα ταξίδεψε στη Γερμανία για λογαριασμό της Μόναχο 1860 παίζοντας σε 11 παιχνίδια, ενώ μετά από ένα χρόνο υπέγραψε στην Κυπριακή Ανόρθωση Αμμοχώστου πραγματοποιώντας 51 συμμετοχές. Ο επαναπατρισμός έγινε για χάρη του Παναιτωλικού στον οποίο έμεινε δύο χρόνια (2015-2017) παίζοντας σε 52 παιχνίδια σκοράροντας 3 φορές. Ενώ μετά έπαιξε στα χαμηλότερα πρωταθλήματα σε Τρίκαλα και για λίγους μήνες στην Καλλιθέα. Μας άνοιξε την καρδιά του για όλα, οπότε μη χάνουμε χρόνο πάμε στο θέμα.
Μια καινούργια πρόκληση, αυτή της Καλαμάτας. Πως πήρες αυτή την απόφαση; Η Μαύρη θύελλα παλεύει για την άνοδο, τί έχεις μάθει για την προσπάθεια που κάνουν για άνοδο;
Όταν έχεις μεγαλώσει είναι αναμενόμενο νομίζω. Η Καλαμάτα είναι καθαρή ομάδα και βασική μου επιλογή ήταν ο προπονητής να είναι εκτός του κυκλώματος και να κάνει σωστά τη δουλειά του. Μάλλον γι'αυτό και δεν εργάζονται σε κάποια ομάδα superleague. Η Καλαμάτα έχει θέσει ως στόχο την άνοδο. Είχα και πέρυσι επαφές με την ομάδα. Μου άρεσε ο τρόπος προσέγγισης. Η κατηγορία δεν είναι εύκολη αλλά με κέρδισε ο κόσμος η φανέλα και το πλάνο γιατί η ομάδα είναι σε καλό δρόμο, είναι οργανωμένη. Φεύγω από το σπίτι μου αφήνω και τη οικογένεια μου γιατί βλέπω ένα μέλλον σε αυτή την ομάδα.
Την Καλαμάτα την είδα στα μπαράζ με τον Διαγόρα Ρόδου και στα ματς με Ασπρόπυργο και με ενθουσίασε. Πολλές ομάδες από επαρχία θα έπρεπε να παίζουν superleague αλλά αυτοί που εμπλέκονται άνθρωποι με το ποδόσφαιρο τις καταστρέφουν. Όταν ρώτησα για την ομάδα για άτομα που έπαιξαν στην κατηγορία, μου έλεγαν πως στην Καλαμάτα θα νιώσεις ποδοσφαιριστής. Αυτό είναι που θέλω, να με γεμίζει ψυχολογικά χωρίς να με νοιάζει το οικονομικό κομμάτι.
Ξεκίνησες από ένα ποδοσφαιρικό σχολείο στη Νέα Σμύρνη, αυτό του Πανιωνίου. Έφυγες με πικρία. Τόσα χρόνια μετά, πως είναι να είσαι στόχαστρο για μερικούς;
Τότε είχα παραποιηθεί τα λόγια που είχα πει για την μεταγραφή μου στην ΑΕΚ. Δεν ήταν κακό να φύγω από τον Πανιώνιο. Όσο ήμουν εκεί έδινα τα πάντα και απλώς η ΑΕΚ ήταν ένα βήμα παραπάνω δεν είναι κακό. Με σταματούσε κόσμος στο δρόμο και του εξηγούσα και καταλάβαινε τί έγραφαν τότε για μένα και τί ίσχυε. Αλλά κάποιοι δεν καταλάβαιναν ότι κι'αν κάνεις. Ήταν πολύ άσχημο για ένα νεαρό παιδί να του ασκείται τέτοια κρητική και κυρίως να παραποιούνται τα λόγια μου. Εγώ στα 20 τραβούσα το κουπί για όλη την ομάδα.
Τι σημαίνει Πανιώνιος για σένα; ήταν και η ομάδα που πήρες την πρώτη κλήση στην Εθνική και δεν ήσουν σε Παναθηναϊκό ή Ολυμπιακό, πράγμα σπάνιο τότε...
Ο Πανιώνιος για μένα ήταν η ομάδα που ανδρώθηκα στον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Στα 14 δεν υπήρχαν πολλοί επαγγελματίες στη χώρα. Ο Πανιώνιος μου άνοιξε πολλές πόρτες, και κατάφερα τα πάντα με την αξία μου. Οι πρώτες μου εικόνες στο γήπεδο ήταν στις εξέδρες στο γήπεδο του Πανιωνίου με τον πατέρα μου. Και όσον αφορά το ξεκίνημα ο Πανιώνιος πιστεύω ακράδαντα, είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα για να ξεκινήσει ένας νεαρός παίκτης ποδόσφαιρο. Χρωστάω σχεδόν όλα στο Πανιώνιο. Έχεις δίκιο για την κλήση, όντως η πρώτη κλήση μου στην εθνική έγινε από εδώ. Ενώ ήμουν ήδη σε όλα τα μικρά κλιμάκια. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα το ότι η πρώτη κλήση ήρθε από εκεί και πουθενά αλλού. Ο Πανιώνιος είναι σχολείο και οικογένεια. Θεωρώ πως παρά τις δυσκολίες πάντα τα καταφέρνει. Και στηρίζετε στα ελληνόπουλα και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Δεν μπορώ να βλέπω τον Έλληνα στα 27 να σου τον παρουσιάζουν τελειωμένο ενώ τον 34 χρόνο ξένο σε παικταρά.
Εσύ απέχεις από τη μεγάλη κατηγορία, θεωρείς πως η ατυχία σε έφερε ή ήταν επιλογή σου;
Στο ποδόσφαιρο θέλει πάρα πολύ τύχη, και δεν πήγανε τα πράγματα όπως τα είχα στο μυαλό μου. Η αλήθεια είναι πως έχω πέσει σε κατηγορίες αλλά όταν μεγαλώνεις και ειδικά στην Ελλάδα, μόλις φτάσεις περίπου στα 28 σε θεωρούν τελειωμένο. Ενώ με άλλα παιχνίδια πίσω από την πλάτη, βλέπεις πως μπορείς να βρεις ομάδα στη superleague και στα 36 σου. Εγώ πιστεύω πολύ στον εαυτό μου. Δεν μπαίνω καν σε σύγκριση με άλλους σε χαμηλότερες κατηγορίες αλλά και από πολλούς στην ηλικία μου που παίζουν superleague . Αλλά οι λεπτομέρειες και οι συγκυρίες με έφεραν εδώ. Στην Ελλάδα χρειάζεται τύχη και το κομμάτι του παιχνιδιού κάτω από το τραπέζι το οποίο δεν το έχω, δεν το είχα, και δεν το ήθελα και ποτέ.
Η ΑΕΚ δείχνει πως είναι σε μια από τις καλύτερες περιόδους της ιστορίας της. Χωρίς χρέη με καινούργια ομάδα και το μεγαλύτερο όνειρο αυτό του γηπέδου. Εσύ την άφησες εντελώς αλλιώς. Τί διαχείριση χρειάζεται από εδώ και πέρα; και πόσο θα αλλάξει την Ένωση το καινούργιο γήπεδο;
Γι'αυτό σου λέω για την τύχη. Την ΑΕΚ την πέτυχα σε κακό σημείο. Η ΑΕΚ τώρα έχει διοικητική σταθερότητα με έναν πρόεδρο που ξέρει τι θέλει. Μέρα με τη νύχτα σε σχέση με όταν ήμουν εγώ. Με έναν πρόεδρο που είπε θα φτιάξω γήπεδο και το κάνει. Επίσης πήρε άτομα που ξέρουν το ποδόσφαιρο 100%. Η ΑΕΚ μόλις μπει στο καινούργιο γήπεδο θα εκτοξευτεί θα πάρει τεράστια δυναμική. Της ΑΕΚ της έχει λείψει η έδρα 1000% Η διαφορά μας με τότε ήταν πως εμείς δεν ξέραμε τι θα μας ξημερώσει, ενώ τώρα οι παίκτες τα έχουν λυμένα τα περισσότερα προβλήματα τους αν όχι όλα.
Για τον Μάκο η ΑΕΚ ήταν το μεγάλο βήμα. Εκεί κέρδισες και το κύπελλο Ελλάδος, σε ένα επεισοδιακό τελικό. Τι κρατάς από τα χρόνια σου εκεί;
Η ΑΕΚ ήταν μια δοκιμασία στο που μπορώ να φτάσω. Δεν είναι υποτιμητικό που λέγανε κάποιοι. Πολλοί το έχουν κάνει και δεν είδα να γράφονται τέτοια πράγματα όπως όταν έφυγα εγώ από τον Πανιώνιο. Άλλοι έφυγαν, γύρισαν και όλα μέλι γάλα. Αλλά τέλος πάντων. Εγώ ένιωθα πολύ περήφανος γιατί με ήθελαν πολύ και με παρουσίασαν σαν μεγάλο μπαμ. Αυτό με γέμισε συναισθηματικά. Τώρα 22 χρονών να γίνεται αυτό, είναι δύσκολο να κοντρολάρεις το καινούργιο βάρος. Γιαυτό η πρώτη με τη δεύτερη χρονιά ήταν η μέρα με τη νύχτα. Όσο για το κύπελλο ήταν κάτι που δεν χαρήκαμε λόγω επεισοδίων. Δακρυγόνα, ξύλο και όλα αυτά που βλέπουμε συνέχεια στην Ελλάδα. Πέρασαν μέρες για να το χαρούμε. Ήταν μια τραγική κατάσταση.
Μια τετριμμένη ερώτηση, μπορεί η εκάστοτε κυβέρνηση να περιορίσει την βία στα γήπεδα ή δεν θέλει;
Προφανώς δεν θέλουν να περιορίσουν τη βία στα γήπεδα. Το έχουμε καταντήσει το ποδόσφαιρο εκεί που έχει φτάσει γιατί δεν θέλουμε να γίνει καλύτερο. Εγώ δεν το πίστευα μέχρι που το έζησα. Στην Κύπρο είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα. Το ποδόσφαιρο είναι χαρά και εδώ το έχουμε μειώσει πολύ. Με παιδιά που ξεκινήσαμε μαζί και βλέπουμε αυτή τη κατάσταση τώρα, κάνουμε το σταυρό μας που ζήσαμε λίγο τα καλά χρόνια γιατί τώρα επικρατεί μιζέρια και σε ωθεί η κατάσταση να απομακρυνθείς εντελώς από το χώρο. Δηλαδή να μην σκεφτείς καν την επιλογή της προπονητικής.
Απέρριψες στο παρελθόν πρόταση από το Ισραήλ. Από Ελλάδα ποια πρόταση έχεις απορρίψει και ένιωσες μετά δικαιωμένος.
Εγώ είχα απορρίψει πρόταση από το Ισραήλ με καλές οικονομικές απολαβές αλλά απέρριψα λόγω οικογενειακών λόγων. Από εκεί και πέρα είχα μιλήσει με Απόλλων Σμύρνης, με δόξα Δράμας τελικά επέλεξα τα Τρίκαλα και την football league. Και με τον ΟΦΗ είχα έρθει σε συζητήσεις τη χρονιά που ανέβηκε. Δεν μπορώ να σου πω εκ του αποτελέσματος σίγουρα. Πάντως δεν μετανιώνω για τις επιλογές μου.
Έζησες καλές στιγμές με την Εθνική ομάδα. Από τη μία λείπουν οι προσωπικότητες και από την άλλη είναι πάντα πρόβλημα ο προπονητής ή κάποιοι παίκτες βάζουν τον εαυτό τους και το σύλλογο πάνω από την εθνική; Τώρα θεωρώ πως στην εθνική κάποιοι Έλληνες παίκτες έχουν ψηλά τη μύτη που τους έχουν φουσκώσει τα μυαλά οι δήθεν μάνατζερ. Αν θες να είσαι ποδοσφαιριστής και να βγάζεις μια φωτογραφία και να το πουλάς κάντο, αλλά δεν θα γίνεις ποδοσφαιριστής. Το θετικό είναι πως επειδή δεν υπάρχουν και οι καλέ οικονομικές απολαβές, βλέπουμε παίκτες Έλληνες νεαρούς να ξεχωρίζουν. Ευτυχώς έζησα σπουδαίες στιγμές με την Εθνική. Είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ δίπλα-δίπλα με ονόματα από το euro2004. Εμένα προσωπικά δεν με ένοιαζε αν θα έπαιζα, αλλά να είμαι μέλος. Αυτή είναι η ουσία, να νιώθεις περηφάνια και όχι να θέλεις το κακό του άλλου για να μπεις στη θέση του. Τότε η Ελλάδα είχε προσωπικότητες, τώρα λείπουν. Ο μόνος που είναι προσωπικότητα είναι ο Παπασταθόπουλος που παίρνει παραστάσεις σε κορυφαία club. Για μένα η Εθνική τελείωσε μετά το euro της Πολωνίας. Είμαι με κάποια άτομα φίλος. Το τι έχεις δημιουργήσει από φιλίες, το βλέπεις όταν σβήσουν τα φώτα που λένε, και είσαι στην αφάνεια.Μια χαιρετούρα ή διακοπές στα νησιά που κάνουν δεν λένε τίποτα. Η πραγματική φιλία φαίνεται στα δύσκολα και εκεί θα δεις ποιοι τιμάν τα παντελόνια τους.
Κεφάλαιο Παναιτωλικός: ήταν κομβικός για την καριέρα σου γιατί λόγω αυτού γύρισες στην Ελλάδα. Αλλά έφυγες με μια πικρία έτσι; φταίνε οι άνθρωποι που δεν είναι σχετικοί με το ποδόσφαιρο; ή τί άλλο;
Εγώ έζησα στην Κύπρο πολύ σεβασμό προς το πρόσωπο μου. Και στη Γερμανία επίσης. Στην Ελλάδα γύρισα διότι είπα πως αν είμαι εδώ ίσως είναι πιο εύκολο για τον προπονητή στην εθνική να με καλέσει. Αυτό δεν ήρθε. Αλλά ήμουν τυχερός γιατί ο Παναιτωλικός ήταν μια πολύ νοικοκυρεμένη ομάδα με οργάνωση και κόσμο και γενικώς κάνει ένα βήμα παραπάνω κάθε φορά. Μετά απλώς δεν προχώρησε από την πλευρά ορισμένων ανθρώπων. Απλά με στεναχωρεί το γεγονός πως έχει παραγκωνίσει ελληνόπουλα και έχει πολλούς ξένους. Θεωρώ πως δεν θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά ο ξένος αλλά ο Έλληνας όπως πάντα. Τουλάχιστον είναι σε καλό δρόμο η ομάδα.
Την αναδιάρθρωση στο ποδόσφαιρο την βλέπεις με θετικό η αρνητικό μάτι ; Ακόμα και σε αυτό δεν ξέρουμε τι θα γίνει. Πόσα χρήματα θα πάρουν οι ομάδες, αν θα παίζουν σε επαγγελματική κατηγορία, δεν ξέρουν τι ρόστερ να φτιάξουν και τι είδους προετοιμασία να κάνουν και για ποια κατηγορία. Θεωρώ πάντως θα κάνει καλό. Ανέβηκαν ιστορικές ομάδες με κόσμο, όπως το Αιγάλεω, Ιωνικός, Καβάλα Ολυμπιακός Βόλου. Θα γίνει πιο ανταγωνιστικό. Αυτό όμως θα δουλέψει αν το οργανώσουν σωστά και ξεκαθαρίσει το τοπίο. Δεν θα σχολιάσω πως δεν υπάρχει πουθενά οργάνωση στην Ελλάδα αλλά στο κομμάτι του ποδοσφαίρου είμαστε εντελώς ανοργάνωτοι, δεν υπάρχουν βάσεις πλέον. Αλλά με την αλλαγή αυτή θα βοηθηθούν μερικά παιδιά που το αξίζουν να πάρουν χρήματα να νιώσουν λίγο ποδοσφαιριστές. Γιατί πολλά παιδιά που παίζουν σε χαμηλές κατηγορίες φτάνουν τα λεφτά μόνο για τις βενζίνες.
Δύο παίκτες κοσμήματα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο κορυφαίος ξένος (Βιεϊρίνια) και ο κορυφαίος Έλληνας (Φορτούνης) τραυματίστηκαν σοβαρά. Πως ανταπεξέρχεται ένας ποδοσφαιριστής μετά από τέτοιους τραυματισμούς; Και ποια η γνώμη σου για τους δυο;
Κανείς δεν υπογράφει συμβόλαιο με την επιτυχία. Έχουν τελειώσει καριέρες και καριέρες με τραυματισμούς. Λένε πως "έλα μωρέ αυτός παίρνει χιλιάδες ευρώ". Ο κόσμος όμως δεν ξέρει και δεν σκέφτεται. Για να φτάσει κάποιος εκεί, έχει στερηθεί πολλά πράγματα. Ο Κώστας Φορτούνης όπως λες που είναι από τους καλύτερους στην Ελλάδα, έπαθε ρήξη χιαστών και δεν ξέρεις αν θα επανέλθει. Δεν είναι απλά τα πράγματα. Θυμάμαι πολλά περιστατικά που καταστράφηκαν καριέρες. Ο Λεωνίδας Καμπάνταης, ο Καπετάνος, ο Γιώργος Αλεξόπουλος. Ο μόνος που ξέρω με τόσα χειρουργεία που συνέχισε ήταν ο Νίκος Γεωργέας. Το ποδόσφαιρο είναι όταν είσαι στα ψηλά. Όταν είσαι στα χαμηλά δεν ξέρει κανείς τι κάνεις. Το ποδόσφαιρο έχει σκαμπανεβάσματα.
Για τον Βιεϊρίνια, τι να πεις; είναι κόσμημα για το ποδόσφαιρο. Το παιδί έφυγε πήρε παραστάσεις στη Γερμανία τόσα χρόνια σε κορυφαίο επίπεδο άλλαξε θέση, από επιθετικογενής έγινε αμυντικός, πήρε το euro με την Εθνική Πορτογαλίας. Είναι μεγάλος παίκτης που του βγάζω του καπέλο. Το θετικό με τους τραυματισμούς είναι πως ευτυχώς οι ομάδες, τους στήριξαν πολύ.
