Για τη συνέντευξη αυτή χρειαστήκαμε σκάλα. Πλάκα κάνω... 2 μέτρα και 8 εκατοστά δεν είναι και πολλά. Προφανώς ο σημερινός καλεσμένος είναι ο έμπειρος Γάιος Σκορδίλης που αγωνίζεται εδώ και 3 χρόνια στο Περιστέρι καταγράφοντας ξέφρενη πορεία. Ξεκίνησε από Ηρακλή, πήγε στον Άρη για 5 χρόνια, ήρθε μετά ο Ίκαρος για 4 μήνες, μετά η μεγάλη μεταγραφή στον Παναθηναϊκό με Ευρωλίγκα και νταμπλ, μετά ο Πανιώνιος και η Ευρώπη, μετά ο Φάρος και η Α2 και τελικά το λιμάνι του το Περιστέρι. Ο μπασκετμπολίστας έχει καταγωγή από την Κέρκυρα και είναι γεννημένος στις 6 Δεκεμβρίου του 1987 και αγωνίζεται ως σέντερ. Κάναμε τη συνέντευξη στην Αργυρούπολη Αττικής και ξεσκονίσαμε όλα τα "ντουλάπια" με τις πληροφορίες για την καριέρα του αλλά και τους στόχους με την ομάδα και τα σχέδια για την "μετά-μπάσκετ" εποχή.
Ήσουν 5 χρόνια στον Άρη, και σαν μικρότερος έζησες και καλές και δύσκολες εποχές σε μια ταλαιπωρημένη μπασκετικά Θεσσαλονίκη. Πως ήταν όλα αυτά τα χρόνια από το 2006 και τί σου άφησαν στο τέλος;
Εγώ πρόλαβα ευτυχώς λίγο τις καλές εποχές στα τελειώματα. Όταν πήγα στην ομάδα τα Χριστούγεννα, μπορεί να μην έπαιζα πολύ ως 18χρονος τότε αλλά μάζεψα εμπειρίες και λίγο καιρό μετά πήγαμε στον τελικό του ULEB cup. Ο Άρης τότε ήταν δυνατός και έπαιξε και Ευρωλίγκα την επόμενη χρονιά. Ο Άρης είχε και τότε και τώρα καλή ομάδα, και πάντα με τη δυναμική του κόσμου του. Πέρασα τρομερά τη Θεσσαλονίκη την θεωρώ δεύτερο σπίτι μου και στον Άρη πέρασα από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας μου. Μπορεί να ζω 7 χρόνια στην Αθήνα, αλλά τα 7 χρόνια στη Θεσσαλονίκη ήταν τα καλύτερα γιατί έχω πάρα πολλούς φίλους από τότε. Ξεκίνησα να είμαι ο νεότερος και κάποια στιγμή έφτασα να είμαι ο πιο παλιός στην ομάδα. Και προς το τέλος ήρθαν και τα άσχημα χρόνια και έπειτα ακόμα χειρότερα.
Η αίγλη του παρελθόντος έχει φύγει από τη Θεσσαλονίκη και τώρα φεύγει από την Αθήνα μετά τον υποβιβασμό του Ολυμπιακού στην Α2. Αυτή η τοξικότητα ανάμεσα στους "αιώνιους" έκανε ζημιά στο άθλημα. Αυτό κάνει καλό γιατί φέρνει στο προσκήνιο δυνατές ομάδες όπως το Περιστέρι ή ο Προμηθέας ή δεν θα κάνει καλό;
Εγώ πιστεύω ότι δεν κάνει καλό να λείπει ο Ολυμπιακός από το πρωτάθλημα. Ήλπιζα πως θα βρεθεί η λύση αλλά δεν άλλαξε κάτι και απλά ο Ολυμπιακός θα αγωνίζεται στην Α2. Κάνει κακό και στην αγωνιστική αξία και στο marketing του πρωταθλήματος γιατί είναι ένας πολύ δυνατός σύλλογος στην Ελλάδα. Νομίζω πως όσο πιο υψηλός είναι ο ανταγωνισμός και ο συναγωνισμός σε ένα πρωτάθλημα τόσο καλύτερο αποτέλεσμα έχει. Τώρα όσον αφορά το Περιστέρι και τον Προμηθέα και τον Ήφαιστο που είναι πολύ δυνατός επίσης, θα βοηθήσει πολύ αυτές τις ομάδες να φανούν περισσότερο και να πάρουν ευκαιρίες.
Πιστεύεις πως παίζει ρόλο η έδρα σε τέτοιου επιπέδου ομάδες;
Παίζει σημαντικό ρόλο γιατί υπάρχει η στήριξη του κόσμου και υπάρχει μεγαλύτερη άνεση. Για παράδειγμα ο Ήφαιστος έχει μια πολύ καλή έδρα που γεμίζει το γήπεδο και τώρα το πρωτάθλημα θεωρώ δυνάμωσε με την άνοδο του Ιωνικού και του Ηρακλή γιατί είναι δύο ιστορικές ομάδες με κόσμο. Δυστυχώς ο Ιωνικός δεν θα παίζει στην φυσική του έδρα γιατί αν συνέβαινε αυτό δεν ξέρω πόσες ομάδες θα μπορούσαν να περάσουν από αυτό το γήπεδο. Μια έδρα που τη θεωρώ φόβητρο για κάθε αντίπαλο είναι το Ιβανώφειο, και ειδικά μετά το παιχνίδι με τον Άρη, που έβλεπα στην τηλεόραση, ήταν κάτι που είχαμε να το δούμε χρόνια. Νομίζω όσο συνεχίζει να πηγαίνει ο Ηρακλής καλά και γεμίζει το κλειστό, θα είναι από τις πιο δύσκολες έδρες του πρωταθλήματος. Όταν πηγαίνεις σε γεμάτα γήπεδα σαν αντίπαλος το ευχαριστιέσαι.
Οι ομάδες που έχουν κόσμο έχουν επιστρέψει, και το πρωτάθλημα φαντάζει πολύ ανταγωνιστικό, είναι έτσι;
Είναι πολύ σημαντικό αυτό και κυρίως ότι εκτός από τις μεγάλες ομάδες, υπάρχουν ομάδες από επαρχία που κάνουν πολύ καλή δουλειά και γεμίζουν τα γήπεδα. Όπως ο Προμηθέας, ο Ήφαιστος το Ρέθυμνο. Θα είναι αμφίρροπο πρωτάθλημα γιατί υπάρχουν ομάδες πιο δυνατές από κάποιες άλλες αλλά δεν μπορεί να πει καμία ομάδα με σιγουριά "σώθηκα ή έπεσα". Προφανώς φαβορί είναι ο Παναθηναϊκός, ειδικά τώρα που λείπει ο Ολυμπιακός αλλά για τις υπόλοιπες θέσεις θα γίνουν μεγάλες μάχες.
Έρχεται η μεγάλη στιγμή της μεταγραφής στον Παναθηναϊκό. Ένα επίπεδο με εντελώς άλλες συνθήκες καθώς βρίσκεις ομάδα που πρωταγωνιστεί σε Ελλάδα και Ευρώπη με χρήματα και κόσμο και που πάει συνέχεια για τίτλους.
Πήγα στον Παναθηναϊκό για 1 χρόνο και δύο μήνες αρχικά και ήταν τρομερή εμπειρία γιατί είδα άμεσα πως είναι μια ομάδα να δουλεύει σε top επίπεδο, από τις κορυφαίες της Ευρωλίγκα με πολύ καλό προπονητή, με συμπαίκτες όπως ο Διαμαντίδης ο Τσαρτσαρής ο Γκίστ, ο Ούκιτς δηλαδή τρομεροί παίκτες. Ήταν απίστευτη εμπειρία που πήγα και είδα όλα αυτά τα γήπεδα της Ευρωλίγκα. Πήρα και λεπτά συμμετοχής, ξεκίνησα δύο φορές βασικός κόντρα στην Ρεαλ Μαδρίτης, δηλαδή για ένα παιδί που ξεκίνησε από ένα χωριό της Κέρκυρας είναι κάτι μαγικό. Η εμπειρία μου εκεί έκλεισε με τον πιο μαγικό τρόπο κατακτώντας νταμπλ.
Είχες συνεργασία με σημαντικούς προπονητές, ο Πεδουλάκης ήταν ένας που δούλεψες δις, ποια είναι η γνώμη σου για εκείνον;
Στον Παναθηναϊκό και στο Περιστέρι είχα τον Αργύρη Πεδουλάκη που η προσωπική μου άποψη για τον ίδιο είναι πως τον θεωρώ από τους κορυφαίους προπονητές που υπάρχουν στην Ευρώπη και τρέφω πολύ σεβασμό προς το πρόσωπο του. Μετά την αλλαγή του Ομπράντοβιτς ήταν πολύ δύσκολη η θέση του να πετύχει γιατί είχε συνηθίσει ο Παναθηναϊκός με τίτλους. Ωστόσο, σε αυτή την εποχή της αλλαγής του τριφυλλιού κατάφερε να πάρει νταμπλ με δύο break εκτός έδρας. Φτάσαμε στο 5ο match με την Μπαρτσελόνα για να ηττηθούμε. Από την "μετά Ομπράντοβιτς" εποχή η τελευταία φορά που βρέθηκε ο Παναθηναϊκός τόσο κοντά σε final 4 ήταν με τον Πεδουλάκη στον πάγκο. Είναι πολύ δίκαιος προπονητής και δεν χαρίζει σε κανένα τίποτα. Είναι τίμιος και δίνει ξεκάθαρους ρόλους στους παίκτες του.
Το κεφάλαιο Εθνική δεν άνοιξε για σένα, καθώς ήταν και η φουρνιά "ζόρικη" με τους παίκτες που έπαιζαν χρόνια μαζί. Πολλοί παίκτες πήγα μεγάλοι στην Εθνική. Πως το βλέπεις το κομμάτι αυτό;
Κοίταξε εγώ πάντα είχα αυτογνωσία και ήξερα μέχρι που μπορώ να φτάσω. Πάντα υπήρχαν παιδιά που έπαιζαν στην Εθνική ομάδα και βρισκόντουσαν σε κορυφαία πρωταθλήματα με πολύ πιο σημαντικές αγωνιστικές εμπειρίες από εμένα και γι'αυτό δεν υπήρχε και χώρος για να μπω στην Εθνική. Είναι λογικό και δεν με ενοχλεί καθόλου. Για παίκτες όπως ο Καλαμπόκης, ο Μαργαρίτης που πήγανε σε μεγάλη ηλικία όπως λες, είναι σπουδαίο και αν έρθει εκείνη η ώρα, εγώ θα είμαι εκεί να βοηθήσω. Γενικά είμαι πολύ ευχαριστημένος με τον εαυτό μου και δεν έχω απωθημένα. Πάντα έχω φίλους που παίζουν στην Εθνική και τους εύχομαι το καλύτερο και να πηγαίνει πάντα καλά η χώρα μας.
Μεταγραφή ως νταμπλούχος στον Πανιώνιο. Τι σε έκανε να επιλέξεις τον Πανιώνιο μπροστά σε άλλες προτάσεις που είχες; Τι γεύση σου άφησε η χρονιά σου στη Νέα Σμύρνη;
Όταν ήρθε η στιγμή και έφυγα, τα έβαλα κάτω και σκέφτηκα λίγο ποια είναι η καλύτερη επιλογή. Ο Πανιώνιος ήταν τότε στο Eurocup είχε καλό προπονητή και φυσικά είναι ομάδα με πολύ κόσμο και ιστορία. Όμως στον Πανιώνιο δεν έκανα καλή χρονιά είναι η αλήθεια γιατί υπήρχαν πολλοί παίκτες στη θέση μου και γινόντουσαν συνεχώς αλλαγές. Είχα κάνει και ένα χειρουργείο μέσα στη χρονιά, αλλά πρόλαβα και έκανα γεμάτη σεζόν. Εξάλλου τερματίσαμε και τέταρτη θέση μέσω playoff με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ τότε. Γνώρισα παιδιά που μέχρι και σήμερα κάνουμε παρέα όπως ο Σαλούστρος και άλλοι. Ήταν μια χρονιά με εμπειρίες καλές και κακές.
Μια απίστευτη τριετία στην Α2 ήταν οι δύο χρονιές με τον Φάρο και μια με το Περιστέρι. Με το Φάρο πήγατε τελικό κυπέλλου αποκλείσατε τους πάντες, έκανες ρεκόρ κατηγορίας με τους πόντους στο tendex, ενώ με το Περιστέρι κερδίσατε άνοδο και ομαδικό ρεκόρ το 29-1. Πως τα βάζεις σε μια τάξη όλα αυτά;
Ενώ έχω παίξει σε μεγάλες ομάδες αν μπορούσα να βάλω το πρώτο γύρο και το δεύτερο γύρο της δεύτερης χρονιάς θα ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου έκανα σχέσεις ζωής εκεί και περνούσαμε τόσο μαγικά και χαιρόμουν πραγματικά να παίζω μπάσκετ. Αυτοί που ήμασταν στο Φάρο μαζί τότε, μέχρι σήμερα είναι τα μπασκετικά μου αδέρφια. Κρατάω πολύ όμορφες αναμνήσεις. Κάποιοι μου λέγανε πως ήταν λάθος η επιλογή να πάω στην Α2 γιατί είχα επιλογές από την Α1. Εγώ έκρινα όμως πως ήταν καλύτερη η επιλογή να πάω σε χαμηλότερη κατηγορία. Το tendex, είναι κάτι προσωπικό που δεν το θεωρώ τρομερό αλλά επειδή έχει αλλάξει ο τρόπος που μετράνε τη βαθμολογία και το ranking είναι σημαντικό γιατί δεν μπορεί ποτέ κανείς να το ξεπεράσει. Προηγήθηκαν άλλοι όπως ο Βασιλόπουλος και ο Μαυροειδής αλλά έκλεισε σε μένα. Είναι πιο πολύ ότι κάνω πλάκα στους φίλους μου ότι έχω την υψηλότερη βαθμολογία στην ιστορία της Α2.
Όντως έζησα 3 ανόδους, κάναμε ρεκόρ 29-1, δηλαδή απίστευτα πράγματα. Αυτό το ρεκόρ με το Περιστέρι που ευτυχώς ο Ιωνικός δεν το έσπασε, πιστεύω θα μας στοιχειώνει για πάντα από την άποψη ότι δεν ήταν 30-0. Ο Χολαργός πάντως μας το χάλασε και τότε ο πρόεδρος μας είπε αν το κάναμε το 30-0 θα έβαζε λάβαρα με τα ονόματα μας. Όταν πήγα στο Περιστέρι, που ήταν ομάδα που κυνηγούσε την άνοδο και πετύχαμε το στόχο η ομάδα με εμπιστεύτηκε άμεσα και με κάλεσε δύο φορές να υπογράψουμε. Τώρα έχω συμβόλαιο για ακόμα δύο χρόνια ενώ παίζω ήδη 3 χρόνια στην ομάδα.
Από την άνοδο της Α2 στα μεγάλα σαλόνια και σε μια μαγική πορεία της οποίας γεύεσαι τους καρπούς τώρα με συμμετοχή στην Ευρώπη. Περίμενες τέτοια εξέλιξη;
Αυτό δεν το περίμενα όταν υπέγραφα στο Περιστέρι σε καμία περίπτωση. Από την άνοδο κάναμε τέτοια πορεία στην πρώτη μας χρονιά στην Α1 και δε νομίζω να διαφωνήσει κανείς πως ήμασταν η έκπληξη του πρωταθλήματος. Τερματίσαμε δεύτερη θέση και τελικά τέταρτοι μετά από μια σκληρή σειρά αγώνων κόντρα στην ΑΕΚ στα playoff. Φέτος έχουμε επίσης υψηλούς στόχους και με καλή Ευρωπαϊκή πορεία. Πάντως δεν περίμενα να είμαι ένας από τους αρχηγούς μαζί με τον Βασιλόπουλο και να παίζουμε ξανά σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση. Αυτό είναι κάτι που μου αρέσει πολύ στο Περιστέρι. Εμείς σαν Περιστέρι προσπαθήσαμε πολύ να υπερασπιστούμε την έδρα μας και φτάσαμε να έχουμε ισοβαθμία με τον Παναθηναϊκό.
Τώρα ποιοι είναι οι στόχοι μέσα από το BCL για φέτος σε ένα δύσκολο όμιλο με υποψήφιες ομάδες για τελικό όπως η Τενερίφη και η Μπάμπεργκ;
Έχουμε κληρωθεί με ομάδες που βρίσκονται σε άκρες του χάρτη. Έχουμε δηλαδή μακρινά και κουραστικά ταξίδια. Ο όμιλος σίγουρα είναι δύσκολος με τα φαβορί που είπες και από εκεί και πέρα έχουμε καλό προπονητή, καλό αλλά καινούργιο ρόστερ. Θα είναι μεγάλη χρονιά για εμάς αλλά κάποιοι από την ομάδα έχουν ζήσει τέτοιες εμπειρίες και θα ανταπεξέλθουν. Πραγματικά ανυπομονώ να τη ζήσουμε όλοι μαζί τη χρονιά με υγεία.
Πως βλέπεις από μέσα την ομάδα που έχει δώσει ευκαιρία στο ελληνικό στοιχείο και όχι να σε μια πρόσκαιρη λύση με ξένους;
Ναι η αλήθεια είναι πως η ομάδα και πέρυσι είχε έντονο ελληνικό στοιχείο και φέτος το δυνάμωσαν αυτό. Έμειναν Έλληνες παίκτες που έδειξαν πράγματα, που έχουν εμπειρίες και που έχουν πολλά να δώσουν. Ξέρεις οι Έλληνες στο Περιστέρι δεν είναι διακοσμητικοί αλλά οι βασικοί μοχλοί. Έχουμε βάθος και σε συνδυασμό με τους ξένους που είναι καλά παιδιά, είμαστε πλήρεις.
Μακροπρόθεσμος στόχος και όνειρο μέσα από το μπάσκετ;
Εγώ θέλω στην Κέρκυρα που είναι η πατρίδα μου να δώσω τη δυνατότητα σε άλλα παιδιά που θα βγουν να φύγουν από εκεί και να κυνηγήσουν τα όνειρα τους όπως ο εγώ και ο Λίνος Χρυσικόπουλος. Γι'αυτό ξεκινήσαμε μια ομάδα στο νησί με παλιούς συμπαίκτες η οποία λέγεται Λέων Κέρκυρας και ξεκινάει όπως όλες οι ομάδες από την Γ' τοπικό. Θέλουμε σε μερικά χρόνια η ομάδα να έχει δικό της γήπεδο και δικές της ακαδημίες. Γιατί μέσα από τα παιδιά θα βγει κάτι προς τα έξω. Ο αθλητισμός είναι υγεία είναι τρόπος ζωής και μέσω της ομάδας θα ήταν όμορφο να δώσουμε τη δυνατότητα σε παιδιά να κάνουν τα όνειρα τους πραγματικότητα , να παίξουν, να το χαρούν. Πολλοί συμπαίκτες μου έχουν σταματήσει και θα βρεθούμε πιστεύω σε διάφορα πόστα και θα βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον. Ευτυχώς έχω κάνει φιλίες που θα κρατήσουν όπως δείχνουν μια ζωή. Είναι κάτι που έχει ημερομηνία λήξης και ελπίζω όσα χρόνια μας μένουν να το ευχαριστηθούμε.
Φωτογράφος: Ιωάννα Μορφινού