Για το Ξεπέρασέ τους έχουμε συνεχώς αθλητές που ξεπερνάνε τους αυτούς τους και πετυχαίνουν πολλά σπουδαία πράγματα και όνειρα. Σήμερα μαζί μας έχουμε μια από τις κορυφαίες αθλήτριες της χώρας μας στο Judo και Brazilian Jiu Jitsu Βασιλική Λυμπεροπούλου. Η πανελληνιονίκης επι 14 φορές κάποιες φορές αήττητη, έχει κατακτήσει 3 Βαλκανικά και χάλκινο μετάλλιο στους Μεσογειακούς αγώνες. Έχει γεννηθεί στις 4 Απριλίου του 1992 στο Μαρούσι Αττικής. Στα 12 της κατέκτησε το πρώτο πανελλήνιο τίτλο ενώ στα 15 της έγινε μέλος της Εθνικής ομάδας. Ενώ στο Jiu Jitsu μπήκε πριν 5 χρόνια και ήδη έχει φτάσει την μοβ ζώνη. Κατέχει 2 Ευρωπαϊκά, 2 Πανελλήνια και μια 5η θέση το Παγκόσμιο. Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια, έχει ως μεγαλύτερο όνειρο τους Ολυμπιακούς αγώνες. Μας μίλησε για τα δύο αθλήματα τα οποία ακολουθεί από 9 χρονών, τα παράπονα από την πολιτεία και όσα έχει καταφέρει αυτά τα χρόνια.
Το Jiu Jitsu προέρχεται από το judo, στην καρδιά σου ποιο ξεχωρίζει;
Είναι 2 διαφορετικά παλαιστικά αθλήματα που περιέχουν όμως κοινά στοιχεία. Σίγουρα μου αρέσουν και τα δύο, αλλά αυτό που ξεχωρίζω είναι το judo, γιατί με αυτό μεγάλωσα σε αυτό κόπιασα πολλά χρόνια. Εξάλλου ήταν και αυτό που με ανέδειξε.
Είσαι πολλά χρόνια στις πολεμικές τέχνες, τί είναι αυτό που μαθαίνεις μέσα από αυτές και ποιο είναι αυτό που θες να μεταλαμπαδεύσεις εσύ μετά ως προπονήτρια;
Είμαι 18 χρόνια στις πολεμικές τέχνες και η αλήθεια είναι πως σου προσφέρουν πάρα πολλά στοιχεία, αλλά θα ξεχωρίσω ότι έχω μάθει να γίνομαι πιο σκληρή, πιο πειθαρχημένη, με μεγαλύτερο αυτοέλεγχο. Αυτό όμως που θέλω να μεταλαμπαδεύσω στους μαθητές μου είναι να μην τα παρατάνε ποτέ, να σέβονται τον εαυτό τους, αλλά και τον αντίπαλο, και να έχουν πειθαρχημένη σκέψη.
Έχεις κατακτήσει 14 πανελλήνια πρωταθλήματα judo. Η διατήρηση στην κορυφή είναι πιο δύσκολη ή να φτάσεις εκεί;
Όταν δεν είσαι στην κορυφή κάνεις τα πάντα για να φτάσεις, δεν έχεις όμως να χάσεις και τίποτα σε περίπτωση αποτυχίας. Όταν όμως είσαι στην κορυφή και πρέπει να την διατηρήσεις, οι απαιτήσεις που έχεις και εσύ από τον εαυτό σου αλλά και οι άλλοι από σένα είναι τεράστιες και όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχολογικά έχεις το βάρος της κατάκτησης ότι "πρέπει" να ανταπεξέλθεις.
Είσαι μέλος της Εθνικής ομάδας πάνω από 10 χρόνια. Από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα βλέπεις να αλλάζει προς το καλύτερο; Το κράτος βοηθάει την προσπάθεια αυτή που κάνετε εκπροσωπώντας τη χώρα μας;
Πιστεύω ότι η δουλειά της εθνικής ομάδας είναι πάντα η ίδια. Από την πρώτη μέρα μέχρι και τώρα προσπαθεί συνεχώς να βοηθάει τους αθλητές της εθνικής με πολλά ταξίδια στο εξωτερικό για προπόνηση όπως και για αγώνες. Τα τελευταία χρόνια το κράτος δυστυχώς δεν μπορεί να βοηθήσει όπως παλιά, κάνοντας την προσπάθεια των αθλητών ακόμα δυσκολότερη, γιατί εκτός από τα αγωνιστικά, έχουν να σκεφτούν και τα οικονομικά προβλήματα τους. Είναι κάπως καθησυχαστικό το οτι συμβαίνει σε όλα τα αθλήματα όχι μόνο στο δικό μας.
Στην Εθνική αλλά και γενικότερα κάνεις κάποια στιγμή μια παύση. Είναι δύσκολη η επαναφορά σε υψηλό επίπεδο; Με αφορμή αυτό, αν είχες τραυματισμούς, σε επηρέασαν αρνητικά;
Όταν είσαι σε επίπεδο εθνικής ομάδας που μιλάμε για πρωταθλητισμό δεν κάνεις παύση. Σε περίπτωση όμως που γίνει η επαναφορά είναι πολύ δύσκολη και θέλει χρόνο γιατί δεν είναι μόνο ότι μένεις εσύ ο ίδιος σαν αθλητής πίσω είναι ότι παράλληλα ο αντίπαλος σου προχωράει. Άρα χρειάζεται διπλή δουλειά για να επανέλθεις.
Ο μεγαλύτερος τραυματισμός που με άφησε 5 μήνες εκτός ήταν η εγχείρηση που έκανα στο γόνατο (χιαστό). Σαφώς με επηρέασε γιατί δεν είναι λίγο το χρονικό διάστημα αλλά με εντατική αποθεραπεία ξανά βγήκα δυνατή.
Εκτός από τους τίτλους έχεις μείνει και αήττητη στην Ελλάδα, αυτό είναι φόβητρο για τους αντιπάλους ή έξτρα κίνητρο για να σε νικήσουν και να "ανέβουν" εκείνοι;
Τα 14 πανελλήνια που κατέχω είναι όλα χρυσά στην κατηγορία μου. Αυτό είναι φόβητρο, γιατί οι περισσότερες κοπέλες μπαίνουν ήδη με την ψυχολογία του χαμένου οπότε ήδη υπερτερώ στο 50%. Στην Ελλάδα είναι και μεγάλη η διαφορά επιπέδου όταν κάποιος είναι στην εθνική με κάποιον που δεν είναι.
Αν μπορούσες να εκφράσεις κάποιο παράπονο ως αθλήτρια, ποια θα ήταν αυτά;
Να υπάρχει πλήρης ιατρική περίθαλψη στις εθνικές ομάδες από το κράτος! Ένας τραυματισμός είναι ο χειρότερος εφιάλτης ενός αθλητή διότι εξαρτάται από το σώμα του. Αν αυτό δεν είναι καλά δεν μπορεί να συνεχίσει.
Comments