Αντώνης Αναστασίου: «Στην Ελλάδα δύσκολα σε εμπιστεύονται»

Ο σημερινός καλεσμένος αγωνίζεται στην Football League για λογαριασμό της Κέρκυρας. Ο Αντώνης Αναστασίου είναι γεννημένος στις 13 Σεπτεμβρίου του 1996 στην Αθήνα. Αγωνίζεται ως αριστερό μπακ και ξεκίνησε στις ακαδημίες των ΑΟ Σούρμενων. Έπειτα αγωνίστηκε στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ στην Κ20 για δύο χρόνια με προπονητή τον Βλάνταν Ίβιτς. Ο Αντώνης αγωνίστηκε στη συνέχεια στον Αχαρναϊκό, και έπειτα υπέγραψε συμβόλαιο με την Κέρκυρα. Ο ίδιος αγωνίστηκε και στην superleague αλλά και στην Football league που είναι μια πληγωμένη κατηγορία. Μας μίλησε για τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ που δημιούργησε ο Ιβάν Σαββίδης, τον Βλάνταν Ίβιτς, τις εμπειρίες του, αλλά και τι ζει σαν νέος ποδοσφαιριστής σε αυτό το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πλέον βρίσκεται σε αναζήτηση ομάδας για τον επόμενο σταθμό της καριέρας του.

Ξεκίνησες από τον ΑΟ Σουρμενων, ποια είναι τα συναισθήματα της μέρας που πηγαίνεις και ξεκινάς προπονήσεις με τον ΠΑΟΚ;

Όπως ακριβώς το είπες, ξεκίνησα γύρω στα 4 μου και έμεινα εκεί για 13 περίπου χρόνια περνώντας από όλα τα τμήματα υποδομής μέχρι το αντρικό! Όλα έγιναν πολύ γρήγορα και από την Αθήνα βρέθηκα στην Θεσσαλονίκη αρχίζοντας προπονήσεις με τον ΠΑΟΚ! Είχα πολύ ενθουσιασμό και ανυπομονησία γι'αυτό που άρχιζε! Περίμενα πως και πως να φύγουμε προετοιμασία, να γνωριστώ με τους συμπαίκτες μου! Ήταν καινούριο όλο αυτό για μένα, άρα όπως καταλαβαίνεις και λίγο δύσκολο αφήνοντας πίσω την οικογένεια μου και τους φίλους μου!

Τον ΠΑΟΚ τον πέτυχες σε καλή εποχή, οπότε τα πράγματα ήταν στις ακαδημίες ιδανικά για έναν ποδοσφαιριστή. Τί ξεχωρίζει την ομάδα από τις άλλες; Είναι υψηλό το επίπεδο στις ακαδημίες;

Πήγα στην ομάδα την εποχή που ο κύριος Σαββίδης είχε αγοράσει την ομάδα αλλάζοντας της έτσι επίπεδο από τότε. Πράγματι οι συνθήκες ήταν ιδανικές για να εξελιχθεί ένας ποδοσφαιριστής! Οι εγκαταστάσεις στην Νέα Μεσημβρία τα παρείχαν όλα. Τη διαμονή, το φαγητό, σχολική υποστήριξη, τα είχε αναλάβει εξ’ολοκλήρου η ομάδα. Γενικότερα όλη η οργάνωση των υποδομών ήταν άψογη. Το μόνο που είχες να σκεφτείς σαν ποδοσφαιριστής ήταν το πως θα γίνεις καλύτερος! Θεωρώ πως εκείνη την εποχή ο ΠΑΟΚ ήταν από τις ελάχιστες ομάδες που οι υποδομές του λειτουργούσαν πάνω σε επαγγελματικά πρότυπα παρέχοντας προπόνηση υψηλού επιπέδου, με γυμναστήρια, αποκατάσταση, ιατρική φροντίδα και αθλητική ψυχολογική υποστήριξη. Το επίπεδο στην ομάδα ήταν υψηλό, καθώς είχαμε παίχτες στην U20 που έκαναν προπονήσεις με την πρώτη ομάδα και έτσι ο ανταγωνισμός ήταν μεγαλύτερος.

Κατέκτησες το πρωτάθλημα με την K20 του ΠΑΟΚ. Τί ήταν αυτό που σας έκανε πρωταθλητές; Πόσο σκληρά πρέπει να δουλέψεις αν θες να πετύχεις;

Όντως την σεζόν 2013-2014 βγήκαμε πρώτοι και κατακτήσαμε το πρωτάθλημα. Ένα πρωτάθλημα που ο ΠΑΟΚ δεν είχε πάρει για καιρό και έτσι ήμασταν ευτυχισμένοι που το καταφέραμε! Καθ’όλη την διάρκεια της σεζόν η δουλειά που κάναμε καθημερινά με τον κύριο Ίβιτς και τους συνεργάτες του ήταν σκληρή και πάντα έβγαζε από τον καθένα μας τον καλύτερο του εαυτό. Θεωρώ πως μια ομάδα πρέπει να χτιστεί γερά από τις βάσεις της και νομίζω αυτό ακριβώς είχαμε πετύχει. Ήμασταν μια οικογένεια τόσο εντός, όσο και εκτός των αποδυτηρίων. Βάζαμε την ομάδα πάνω από εμάς. Έτσι θεωρώ πως έφτασε η ομάδα μας να είναι πρώτη και να προσελκύσουμε τόσο πολύ κόσμο σε αγώνες U20! Θυμάμαι στο κρίσιμο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό είχαν έρθει στο γήπεδο μας περισσότεροι από 2.000 φίλοι του ΠΑΟΚ, όποτε καταλαβαίνεις ότι και η βοήθεια του κόσμου ήταν καταλυτική! Μας είχε περάσει ο προπονητής μας ότι για να πετύχουμε πρέπει να δουλεύουμε σκληρά κάθε μέρα να παλεύουμε στην προπόνηση και να κάνουμε τα πάντα για να γινόμαστε καλύτεροι. Βέβαια και το ταλέντο παίζει σημαντικό ρόλο και είχαμε άφθονο στην ομάδα μας. Η φουρνιά μας θεωρώ ότι είχε όλα τα φόντα για να φτάσει ψηλά και να κάνει καριέρα όχι μόνο στον ΠΑΟΚ αλλά και γενικά στο ποδόσφαιρο.

Έκανες προπόνηση με την πρώτη ομάδα από την οποία σίγουρα μαθαίνεις πολλά. Ποιοι σε βοήθησαν παραπάνω; Είναι δύσκολο να ακολουθείς του ρυθμούς της πρώτης ομάδας;

Θυμάμαι την πρώτη φορά που ανέβηκα να κάνω προπόνηση με την πρώτη ομάδα να ανατριχιάζω! Είναι όνειρο για κάθε μικρό ποδοσφαιριστή μιας μεγάλης ομάδας, να καταφέρνει να κάνει προπόνηση με τους «μεγάλους». Σίγουρα μαθαίνεις πολλά κάνοντας προπόνηση με την πρώτη ομάδα καθώς αποκτάς εμπειρίες και γίνεσαι καλύτερος. Ο Τζαβέλλας ήταν ένας παίχτης που ήταν πιο κοντά σε εμάς γιατί μας καθοδηγούσε και μας έκανε να αισθανόμαστε πιο άνετα. Το κλίμα γενικά από όλους ήταν εκπληκτικό και πάντα μας φερόντουσαν άψογα όλοι! Η αλλαγή αυτή στην προπόνηση είναι δύσκολη για έναν ποδοσφαιριστή αλλά όταν κάτι το θέλεις πολύ το συνηθίζεις γρήγορα και είσαι αναγκασμένος να εξοικειωθείς με τον ρυθμό στην προπόνηση αν θέλεις να πετύχεις.

Ενώ ο ΠΑΟΚ είναι βαρύ χαρτί στο βιογραφικό, μετά το δικέφαλο γιατί δεν ακολούθησες κάποια ομάδα στο εξωτερικό; θα δοκίμαζες το βήμα;

Φεύγοντας από μια ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ σίγουρα έχεις ένα βαρύ χαρτί για να διαπραγματευτείς το μέλλον σου! Το εξωτερικό είναι προοπτική πολύ καλή και σίγουρα θα ήθελα να το δοκιμάσω κρίνοντας με τα τωρινά δεδομένα που επικρατούν στην χώρα μας! Εκείνη την εποχή θεώρησα με την βοήθεια του μάνατζερ μου ότι θα ήταν καλύτερο να έχω κάποιες εμπειρίες από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο για να «ψηθώ» όπως συνηθίζουμε να λέμε, έτσι ώστε όταν θα κάνουμε το βήμα για το εξωτερικό να μην με βρει ανέτοιμο.

Μετά πήγες στον Αχαρναϊκό σε κατώτερη κατηγορία. Φαντάζομαι μια απότομη προσγείωση. Πως ήταν η εμπειρία αυτή; Τι δυσκολίες αντιμετώπισες;

Όταν είχε έρθει η στιγμή να φύγω από τον ΠΑΟΚ ως ελεύθερος πια, κατέληξα στον Αχαρναϊκό. Ήταν ένα σωματείο αρκετά νοικοκυρεμένο εκείνη την εποχή. Φεύγοντας από τον ΠΑΟΚ ήμουν έτοιμος να παίξω στην Β εθνική και να ξανά κάνω το άλμα για την Super league. Όταν είσαι μικρός δεν σε υπολογίζουν και ειδικά εδώ στην Ελλάδα, δύσκολα σε εμπιστεύονται. Πρέπει να περάσεις από 40 κύματα για να καταφέρεις να αποδείξεις αυτό που είσαι. Έτσι και εγώ για να καθιερωθώ πέρασαν έξι μήνες. Πάντως πήρα αρκετές εμπειρίες από εκείνα τα δυο χρόνια στον Αχαρναϊκό. Άλλαξα σαν ποδοσφαιριστής και σαν άνθρωπος και ένιωθα πιο έτοιμος γιατί ένα επαγγελματικό πρωτάθλημα κάνει καλύτερο σε έναν ποδοσφαιριστή απ'ότι αυτό των υποδομών.

Μετά υπέγραψες συμβόλαιο με την Κέρκυρα και αγωνίστηκες στην Superleague.

Ναι, επόμενος σταθμός για μένα ήταν η Κέρκυρα. Πήγα στην ομάδα προερχόμενος από σχεδόν δυο γεμάτες σεζόν στην Football league και ήμουν έτοιμος να αρπάξω την ευκαιρία. Η επιλογή αυτή μου έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστώ για πρώτη φορά στη κορυφαία κατηγορία της χώρας και να εξελιχθώ. Οι αγώνες ήταν πιο δύσκολοι οι αντίπαλοι το ίδιο και οι συνθήκες σε πίεζαν να γίνεις καλύτερος για να βγάλεις ασπροπρόσωπους αυτούς που σε πίστεψαν και σε έφεραν στην ομάδα.

Τά ελληνικά πρωταθλήματα έχουν πολλά προβλήματα. (στημένοι αγώνες,βία,οικονομικά) Δεν είναι λίγο τα όνειρα σε αυτό το ποδόσφαιρο ετοιμόρροπα; Η Football League λειτουργεί όπως θα έπρεπε; Τι πράγματα λείπουν από το πρωτάθλημα για να γίνει καλύτερο;

Δυστυχώς όπως είπες και εσύ το ελληνικό πρωτάθλημα έχει πολλά άλυτα προβλήματα που είναι γνωστά σε όλους. Μέσα σε αυτόν τον χώρο παιδιά προσπαθούν να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα και αυτή η προσπάθεια γίνεται ακόμα πιο δύσκολη με όλο αυτό που επικρατεί. Βέβαια και εγώ τα ζω όπως και ο καθένας που ασχολείται με τον χώρο. Θες δεν θες, πάντα θα υπάρξει κάτι σε οποία ομάδα κι αν αγωνίζεσαι που θα σου θυμίζει την ελληνική πραγματικότητα και το ποσό εύθραυστα είναι όλα ειδικότερα όταν είσαι στο ξεκίνημα, όπως είμαι και εγώ. Η football league κανονικά θεωρείται ο προθάλαμος της Super league αλλά στην πράξη τα πράγματα διαφέρουν. Εδώ στην Ελλάδα δεν έχουν σε τόσο μεγάλη εκτίμηση την δεύτερη κατηγορία, τα έσοδα είναι μηδαμινά και το προϊόν δεν προβάλλεται σχεδόν καθόλου από την τηλεόραση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μένει ο κόσμος μακριά από τα γήπεδα. Πιστεύω πως αν το πρωτάθλημα αυτό γίνει καλύτερο τότε το επίπεδο του ποδοσφαίρου στην χώρα μας θα ανεβεί. Θα μπορούσε να υπάρχει ένα πιο έντονο πάρε-δώσε των ομάδων Super league από την Football league.