Σήμερα θα πάμε σε μια άλλη κατηγορία που σχετίζεται απόλυτα με τον αθλητισμό, αυτήν της φυσικοθεραπείας. Ο σημερινός καλεσμένος είναι ο Αλέξανδρος Βασιλείου ο οποίος έχει καταγωγή από την Χίο αλλά γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο ίδιος σπούδασε και έχει bachelor στην φυσικοθεραπεία από το πανεπιστήμιο Queen Margaret του Ενδιβούργου. Είναι εδώ και τέσσερα χρόνια στον Απόλλων Σμύρνης και είναι υπεύθυνος αποκατάστασης στην τοπική ομάδα του ΑΟ Αρτεμις, ενώ πέρασε και από τον Αήττητο Σπάτων. Επίσης ήταν cutman σε αγώνες kickboxing και υπεύθυνος αποκατάστασης στον Πρωτέα Ραφήνας. Μας έκανε λίγο πιο σαφές όσα αφορούν την αποκατάσταση του αθλητή μετά από θλάσεις ή ρήξη χιαστού. Μιλάει για την αποκατάσταση και αν οι Ελληνικές ομάδες παρέχουν όσα χρειάζεται ο αθλητής αλλά και αν ο αθλητής επιστρέφει στο ίδιο επίπεδο μετά από τον τραυματισμό του.
Στην Ελλάδα και στις ομάδες που έχεις εργαστεί έχουμε τον απαραίτητο εξοπλισμό για να γίνει σωστά η δουλειά ή οι διοικήσεις "τσιγκουνεύονται" σε αυτό το κομμάτι;
Στην Ελλάδα γενικώς, είναι λίγες οι ομάδες που διαθέτουν τον κατάλληλο εξοπλισμό για την αποκατάσταση των αθλητών. Οι ομάδες αυτές είναι κατά κύριο λόγο αυτές που αγωνίζεται στην Superleague 1 και ορισμένες από την superleague 2. Αυτό συμβαίνει, διότι οι άνθρωποι της διοίκησης δεν έχουν καταλάβει την σημαντικότητα της πρόληψης και την σπουδαιότητα της αποκατάστασης ενός τραυματισμού. Στο εξωτερικό και στα top class πρωταθλήματα, ξέρουν πολύ καλά πόσο κοστίζει η απουσία ενός ποδοσφαιριστή και πραγματικά είναι πολλά εκατομμύρια ευρώ. Στον Απόλλωνα, έχουμε όλα όσα χρειάζεται ένας παίκτης.
Ένα μελλοντικό πλάνο για σένα και τη δουλειά σου ποιο θα ήθελες να είναι; Θα πήγαινες σε μια ομάδα στο εξωτερικό για φυσικοθεραπείες, που λογικά θα λειτουργούν διαφορετικά;
Κάθε επαγγελματίας που δεν θέλει να μείνει στάσιμος προσπαθεί να πετύχει διάφορους στόχους, έτσι και εγώ. Αρχικά θέλω μαζί με τον αδερφό μου, να ανοίξουμε ένα κέντρο αποκατάστασης αθλητών. Ενώ θα ήθελα να ανέβω και σε επίπεδο ομάδας. Γι'αυτό αν μου δινόταν ποτέ ευκαιρία να πάω σε ομάδα του εξωτερικού θα πήγαινε με κλειστά τα μάτια. Ο λόγος είναι πως, έξω το ποδόσφαιρο το βλέπουν εντελώς επαγγελματικά και φυσικά διαθέτουν όλους τους χώρους για να πετύχουν τους στόχους τους.
Μια θλάση δεύτερου ή τρίτου βαθμού, τι σημαίνει για ένα αθλητή που κάνει πρωταθλητισμού; Τι πρέπει να προσέχει ο αθλητής για να τις περιορίζει; Χρειάζεται καλή προθέρμανση και μασάζ και προστασία μετά από κάθε προπονήσεις-αγώνες;
Όταν μιλάμε για θλάση 2ου βαθμού, αναφερόμαστε στη ρήξη μεγαλύτερου αριθμού μυϊκών ινών και τριχοειδών του αγγείου, με αποτέλεσμα την δημιουργία αιματώματος. Ο αθλητής έχει μεγάλη ευαισθησία στην περιοχή, πόνο και πτώση στη μυική δύναμη και δυσκολία στη μυϊκή συστολή. Για 2ου βαθμού, ο αθλητής χρειάζεται περίπου 3-4 εβδομάδες ανάλογα το μέγεθος και το σημείο που παθαίνει την μυϊκή ρήξη. Όσο για 3ου βαθμού, χρειάζεται περισσότερο, περίπου 2 με 3 μήνες. Δεν έχει βρεθεί ακόμα κάποιο "μαγικό φίλτρο" αλλά οι έρευνες μας δείχνουν πως μπορούμε να τις μειώσουμε κάνοντας ασκήσεις για την πρόληψη τραυματισμού. Επίσης η ενεργοποίηση πριν την προπόνηση και η αποκατάσταση μετά τους αγώνες, είναι βασικά εργαλεία για την πρόληψη τραυματισμών. Μετά από έντονες προπονήσεις και αγώνες χρησιμοποιούμε Jakuzzi, Sauna, μασάζ, κινησιοθεραπεία και διατάσεις.
Για την αποκατάσταση υπάρχουν σημαντικά εργαλεία που χρειάζονται; Όταν μια ομάδα δεν παρέχει κατάλληλο εξοπλισμό, πόσο δύσκολο είναι να επανέλθει σωστά ο αθλητής;
Εννοείτε πως χρειάζομαι πολλά εργαλεία. Όσα περισσότερα σου διαθέτει η ομάδα, τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα. Σε αυτό το σημείο να σας τονίσω πως δεν φτάνουν μόνο τα μηχανήματα από μόνα τους. Πρέπει ο φυσικοθεραπευτής να ξέρει να χρησιμοποιεί τα μηχανήματα, δεν φτάνει να τα έχει μόνο. Όταν δεν υπάρχουν τα απαραίτητα εργαλεία, τότε υπάρχει μεγάλη πίεση και δυσαρέσκεια από τον αθλητή και το προπονητικό team.
Ο μεγαλύτερος φόβος όλων των αθλητών ειδικά αυτών που κάνουν πρωταθλητισμό, είναι η ρήξη χιαστού. Ξέρουμε για 6 μήνες απουσίας. Τί αποτελεί το πρόγραμμα μετά από ένα πετυχημένο χειρουργείο; Ποιες οι πιθανότητες ο αθλητής, να επανέλθει σε ίδιο καλό επίπεδο;
Αν η ρήξη είναι μεγάλη, ή υπάρχει αναδίπλωση του μηνίσκου, ο ιατρός θα αποφασίσει πως η αρθροσκόπηση είναι απαραίτητη. Εμείς μετά σαν φυσικοθερεπευτικό team, ακολουθούμε ένα πρόγραμμα αποιδηματικής θεραπείας , ενδυνάμωση, ισορροπίας και ιδεοδεκτικότητας. και τέλος ένα πρόγραμμα προσομοίωσης της αθλητικής δραστηριότητας του αθλητή πριν επιστρέψει μαζί με την ομάδα. Στόχος είναι η επιστροφή σε 6-7 εβδομάδες. Οπότε τόσο οι 20χρονοι όσο και οι 30χρονοι θα ακολουθήσουν ίδιο πρόγραμμα απλά με τη διαφορά πως ο νεαρότερος θα θέλει περισσότερη υποστήριξη λόγω της ηλικίας του.
Ακόμα ένας σοβαρός τραυματισμός είναι η ρήξη τένοντα. Όταν ακούς πως ιστός που ενώνει το μυ με το οστό "κόβεται" είναι τρομακτικό. Είναι κάτι που απαιτεί χρόνο και ιδιαίτερη θεραπεία; Πόσο χρόνο χρειάζεται για την επαναφορά και ποιες ασκήσεις βοηθάνε κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης;
Η αποκατάσταση είναι πολύ δύσκολη και επίπονη. Ο αθλητής μαζί με την ομάδα φυσικοθεραπείας περνάνε πολύ χρόνο μαζί, οπότε κατά κάποιο τρόπο γίνεται και ψυχολογική υποστήριξη. Σκοπός φυσικά είναι να ενθαρρύνει τον αθλητή ο οποίος σε τέτοιες περιπτώσεις απουσιάζει για 6 μήνες τουλάχιστον και ίσως παραπάνω. Η ψυχολογική υποστήριξη, γίνεται διότι γιατί συνήθως οι αθλητές φοβούνται πως δεν θα επιστρέψουν στο ίδιο επίπεδο με πριν και θα χάσουν κάποια μεταγραφή. Χρειάζονται στήριξη από όλους. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει αποιδηματική θεραπεία, ασκήσεις και κινησιοθεραπεία για την ανάκτηση του ευρούς τροχίου και ενδυνάμωση γύρω από το γόνατο. Επίσης περιλαμβάνει και προπόνηση ισορροπίας και ιδιοδεκτικότητας. Στην συνέχεια γίνεται ατομική προπόνηση στο γήπεδο. Πριν μπει και ενσωματωθεί με την ομάδα, γίνονται ορισμένα test για την ετοιμότητα του αθλητή. Οι πιθανότητες να επιστρέψει στο ίδιο επίπεδο είναι αρκετές, αλλά δυστυχώς δεν συμβαίνει πάντα λόγω αστοχίας του χειρουργείου και της αποκατάστασης.
