Ο Κωνσταντίνος Κογκαλίδης είναι αθλητής της πετοσφαίρισης από πολύ μικρή ηλικία ασχολείται με τον αθλητισμό. Είναι γεννημένος στις 29 Μαϊου του 1995 και είναι από την Αθήνα. Έχει ύψος 1,85 και παίζει στην θέση του Λίμπερο, του παίκτη που "βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά". Είναι τελειόφοιτος του τμήματος Διοίκησης επιχειρήσεων απ'το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Έχει κατακτήσει πρωταθλήματα όσο ήταν φοιτητής με την ομάδα ΦΟΚ Χίου (2014-2017). Ξεκίνησε στις ακαδημίες της Δραπετσώνας και έπειτα στις ακαδημίες του Ολυμπιακού από το 2010 μέχρι το 2013. Στην συνέχεια στελέχωσε την ομάδα της Δραπετσώνας και μετά έφυγε για τη Χίο λόγω σπουδών. Πέρυσι για ένα χρόνο αγωνίστηκε στον Φοίνικα Σύρου σε ακόμα μια εξαιρετική πορεία που έκανα στην Α1 ανδρών η ομάδα των Κυκλάδων. Πέρυσι έφτασαν μέχρι την 3η θέση του πρωταθλήματος πίσω από Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ. Πλέον αγωνίζεται στην ΑΕ Αρμενική στο πρωτάθλημα της Α2 κατηγορίας ανδρών. Πάμε να δούμε τί είπε στη συνέντευξη που μας παραχώρησε για εμπειρίες, φαβορί και πολλά ακόμα.
Είχες τριετή θητεία στις ακαδημίες του Ολυμπιακού που σίγουρα υπάρχει μεγάλη οργάνωση. Είναι σημαντικό να για έναν νεαρό αθλητή να πάρει εμπειρίες από ομάδες υψηλού επιπέδου; Που υστερούν οι άλλες ομάδες σε σχέση με τον Ολυμπιακό;
Η οργάνωση που υπάρχει στον Ολυμπιακό, υπάρχει σε λίγες ομάδες της Ελλάδας. Επιπλέον το καλό της τότε ομάδας του Ολυμπιακού ήταν ότι λόγω της δυναμικότητας της, είχαμε πολλές συμμετοχές έως τις τελικές φάσεις άρα και πιο πολλά παιχνίδια για τον κάθε αθλητή. Σίγουρα πάντως εκεί γινόταν καλή δουλειά...
Ο Λίμπερο βγάζει όλες τις άμυνες και σπάνια καρφώνει και πετυχαίνει πόντους. Έχει περισσότερο άγχος η άμυνα από την επίθεση;
Αυτό είναι μια πονεμένη ιστορία... όσο για άμυνα ή την επίθεση, δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει άγχος γιατί πολύ απλά ο καθένας έχει τον ρόλο του και μια συγκεκριμένη θέση που είναι υπεύθυνος μέσα στο γήπεδο.
Οι σπουδές είναι σημαντικές ακόμα και για τους αθλητές. Ο συνδυασμός των δύο είναι δύσκολος; Αν ναι, πως είναι κανείς σωστός στις υποχρεώσεις του;
Οι σπουδές είναι αρκετά σημαντικές διότι το βόλεϊ έχει μια ημερομηνία λήξης και ειδικά στην Ελλάδα δεν υπάρχουν και τα κατάλληλα χρήματα ώστε να επιβιώσει κάποιος όπως θα ήθελε. Να κάνει δηλαδή κάποιος το άθλημα που αγαπάει επάγγελμα. Ο συνδυασμός των δυο είναι πολύ δύσκολος καθώς υπάρχουν ελάχιστες ώρες ξεκούρασης. Αλλά όπως και να χει μπορείς να κόψεις αυτό που αγαπάς;
Στο νησιωτικό πρωτάθλημα (Αιγαίου) πως είναι τα πράγματα εκεί ; με τί συναισθήματα και εμπειρίες έφυγες από εκεί;
Νησιώτικα πράγματα...Είμαι τυχερός που είχα κάποιους συμπαίκτες και προπονητές που με στήριξαν αρκετά και προσπαθούσαμε για το καλύτερο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω κυρίως τον Φραγκούλη Κυλαδίτη (νυν προπονητή Νηρέα Χίου στις γυναίκες στην Α2). Δυστυχώς το βόλεϊ στα νησιά, αν εξαιρέσουμε τις ομάδες της Α1, είναι σε χαμηλό επίπεδο.
Ο Φοίνικας Σύρου είναι πρωταγωνιστής στην Volley league. Όσο καιρό βρισκόσουν εκεί τί εμπειρίες αποκόμισες; Και ποιοι παίχτες σε βοήθησαν για να βελτιωθείς;
Πέρσι στη Σύρο βοηθήθηκα αρκετά από θέμα εμπειριών καθώς το επίπεδο είναι τελείως διαφορετικό και οι συμπαίκτες μου είχαν εμπειρίες. Αυτό η χρονιά μου πρόσφερε το κάτι διαφορετικό, όποτε δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον πλην του Δημήτρη Ζήση καθώς παίζουμε στην ίδια θέση. Ενώ επίσης θέλω να ευχαριστήσω κυρίως τον Oskar Kaczmarczyk προπονητή της ομάδας που με βοήθησε στον μέγιστο βαθμό για να
Ποιες ομάδες βλέπεις να έχουν αλλάξει προς το καλύτερο που βρίσκονται ήδη στην Α1; Και ποιες ομάδες πιστεύεις από την Α2 και η Αρμενική που είσαι τώρα, θα έχουν περισσότερη δύναμη για να παλέψουν για την άνοδο;
Είναι πολύ ενθαρρυντικό για το ελληνικό βόλεϊ που υπάρχει φέτος ένας υγιής Παναθηναϊκός και μια ΑΕΚ στην Α1. Έλειπαν αυτά τόσο καιρό. Μαζί με τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό πιστεύω θα είναι στην τετράδα του πρωταθλήματος . Όσο για την Α2 ξεχωρίζουν για την άνοδο κυρίως ο ΟΦΗ αλλά και η Ροδίων Άθλησις καθώς έχουν έμπειρους και αρκετά ταλαντούχους παίκτες . Ο στόχος της Αρμενικής είναι αρχικά να εξασφαλιστεί η παραμονή και μετά ότι καλύτερο μπορέσουμε.
Ποια ήταν η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή στα γήπεδα μέχρι σήμερα;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια αρνητική η κάποια θετική καθώς όλα αυτά που ζούμε είναι μαθήματα. Σίγουρα οι θετικές στιγμές ήταν αρκετές την περσινή χρονιά με τον Φοίνικα Σύρου που φτάσαμε ψηλά, καθώς οι παραστάσεις ήταν διαφορετικές.
Το ελληνικό κοινό στηρίζει όσο θα θέλατε το άθλημα; Υπάρχει γνώση από τους φιλάθλους για τον τρόπο που παίζεται το άθλημα ή σιγά σιγά τώρα μαθαίνει;
Δυστυχώς το βόλεϊ στην Ελλάδα είναι χιλιόμετρα πίσω σε σχέση με άλλες χώρες. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια από την ΕΟΠΕ για να προβληθεί λίγο παραπάνω ώστε ο κόσμος σιγά σιγά να το μαθαίνει. Δυστυχώς το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ καθιστούν το βόλεϊ σαν τρίτο άθλημα στην χώρα μας.
Ο ξάδερφος σου είναι και αυτός αθλητής της πετοσφαίρισης; Πως σας κόλλησε το μικρόβιο του αθλήματος;
Τόσο ο ξάδερφος μου, όσο και εγώ, έχουμε περάσει από πολλά αθλήματα πριν το βόλεϊ. Το μικρόβιο του αθλήματος δεν ξέρω πως κόλλησε ίσως βόλευαν οι ώρες των προπονήσεων καλύτερα από τα αλλά αθλήματα (γέλια). Ο πατέρας μου και ο θείος μου ασχολούνταν με το βόλεϊ στα διοικητικά μιας ομάδας και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.
Οι φωτογραφίες δεν μας ανήκουν, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα σε αυτές