Ο Ηλίας Γιαμπολδάκης είναι ποδοσφαιριστής του Μακεδονικού, γεννημένος στις 20 Ιουνίου του 1997 και μεγαλωμένος στη Θεσσαλονίκη. Σπουδάζει Γεωπονία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ασχολείται με το ποδόσφαιρο 14 χρόνια. Σε επίπεδο ακαδημιών έχει αγωνιστεί στο Μακεδονικό και σε αντρικό επίπεδο στη Νέα πολιτεία Ευόσμου , στην Ομόνοια Σταυρούπολης, στο Φοίνικα Πολίχνης, στο Μελιτέα, στην ανδρική ομάδα του Μακεδονικού και στις ελπίδες Μακεδονικού. Αγαπημένη του ομάδα είναι η Manchester United. Πάμε να δούμε πως νιώθει τόσα χρόνια στην ίδια ομάδα.
Ποιος ήταν ο λόγος που ξεκίνησες ποδόσφαιρο και γιατί σε ομάδα;
Όταν ήμουν μικρός, οι γονείς μου με άφησαν να διαλέξω και να αποφασίσω μόνος μου σε ποιο άθλημα ήθελα να κατασταλάξω και αυτό ήταν το ποδόσφαιρο. Αρχικά με πήγανε στην ακαδημία της γειτονιάς στον Άγιο Παύλο και μετά από 3 χρόνια περίπου, κάναμε ένα βήμα παραπάνω σε μια ακαδημία πιο οργανωμένη αυτή του Μακεδονικού. Και έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου.
Ποια ήταν τα συναισθήματα που ένιωσες όταν μπήκες στην ομάδα;
Ο Μακεδονικός είναι από τις πιο ιστορικές ομάδες της Θεσσαλονίκης. Ήξερα την ομάδα και ήμουν χαρούμενος που πήγαινα σε μια ομάδα με καλές υποδομές, και μεγαλύτερα περιθώρια εξέλιξης. Ακόμα και σήμερα που έρχομαι 7 χρόνια πια, έχω την ίδια χαρά με τότε. Είτε στη προπόνηση είτε στους αγώνες.
Ποια είναι η κατάσταση των ακαδημιών στην Ελλάδα; Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχουν Έλληνες ταλαντούχοι παίχτες. Αν υστερούμε σε κάτι, αυτό είναι η έλλειψη υποδομών για να εξελιχθούν οι ποδοσφαιριστές. Αντιθέτως, στο εξωτερικό τα πράγματα βλέπουμε λειτουργούν διαφορετικά. Έχουνε τη κακιά συνήθεια εδώ στην Ελλάδα να μην βοηθάνε έναν παίχτη αν δεν πάρουν κάτι ως αντάλλαγμα.
Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχει ενασχόληση από παράγοντες που δεν έχουν σχέση με το χώρο;
Ναι...σίγουρα ναι! Ας πούμε , υπάρχουν κάποιοι παίχτες που ξεχωρίζουν και δεν μπορούν να μην τους προωθήσουν. Όμως, υπάρχουν κάποιοι άλλοι, που με λίγη προώθηση και βελτίωση θα φτάσουν σε πολύ καλό επίπεδο. Συνήθως από εκεί και πέρα ζητάνε άλλα ανταλλάγματα από τον παίχτη. Εγώ το έζησα αυτό σε άλλη ομάδα της πόλης μας, δεν θέλω να αναφέρω ποια. Αλλά αφού δοκιμάστηκα στην ομάδα και τους άρεσα, μου είπαν πως θέλουν ανταλλάγματα για να με προωθήσουν.
Πιστεύεις πρέπει να φεύγουν τα παιδιά στο εξωτερικό να κυνηγήσουν τα όνειρα τους;
Όταν είσαι σε ηλικία ακαδημίας και έχεις περιθώρια βελτίωσης, αν μπορείς πρέπει να πας στο εξωτερικό να δοκιμάσεις να δουλέψεις με κατάλληλες υποδομές. Εδώ στην Ελλάδα είναι λίγες οι ομάδες που λειτουργούν έχοντας τέτοιες εγκαταστάσεις. Έτσι δυσκολεύεται η βελτίωση των ποδοσφαιριστών παρόλο που πάντα θα γεννάμε ταλέντα.
Πόσο εύκολο είναι να προσαρμοστείς σε νέες συνθήκες σε νέα ομάδα;
Ήταν μια περίοδος δύο χρόνων, που άλλαζα ομάδα κάθε έξι μήνες. Σημαντικό διάστημα είναι εκείνο της προετοιμασίας που σου δίνεται η δυνατότητα να γνωρίσεις τους συμπαίχτες σου, να μάθεις τις κινήσεις τους. Όταν φεύγεις από μια ομάδα και πας σε άλλη, χρειάζεσαι λίγο χρόνο και ας είναι δύσκολο. Αν το θέλεις τα καταφέρνεις.
Κάποιο όνειρο στο άμεσο μέλλον σχετικά με το ποδόσφαιρο;
Όταν ήμουν πιο μικρός, έλεγα και ήθελα να παίξω επαγγελματικά σε μεγάλο επίπεδο. Τώρα σε αυτή την ηλικία πιστεύω αν ήταν να είχα παίξει θα το είχα κάνει. Οπότε εμένα με ενδιαφέρει να βελτιώνομαι ποδοσφαιρικά και να πάω όσο πιο ψηλά γίνεται.
Φωτογράφος:Ιωάννα Μορφινού