top of page
Εικόνα συγγραφέαΚωνσταντίνος Κουτλιάνης

«Η Οδύσσεια ενός αντισυμβατικού θρύλου»

Το Παγκόσμιο ποδόσφαιρο είναι φτωχό και της Αργεντινής συγκεκριμένα πιο φτωχό από ποτέ. "Μια μέρα θα κλωτσάμε μαζί την μπάλα στον ουρανό" με αυτά τα λόγια τον αποχαιρέτησε ο φίλος του Πελέ. Οι δύο μάγοι από καταβολής κόσμου έγιναν ερώτηση στον κόσμο του αθλητισμού, το γνωστό σε όλους..."Πελέ ή Μαραντόνα;"

Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου του 1960 στο Λανούς της Αργεντινής. Απεβίωσε σήμερα 25 Νοεμβρίου σε ηλικία 60 ετών, μάλιστα σαν σήμερα πέθανε και ο φίλος του Φιντέλ Κάστρο πριν από 4 χρόνια. Δυστυχώς δεν τον έζησα και δεν τον είδα ζωντανά να παίζει, αλλά το χάρισμα το βλέπεις όσα χρόνια και αν περάσουν. Ο Μαραντόνα είχε αρκετό, αλλά ο δρόμος του ήταν με "αγκάθια" λόγω της κακής ζωής. Για μένα και για χιλιάδες ακόμα, άλλος είναι ο καλύτερος όλων των εποχών αλλά αυτό μικρή σημασία έχει. Ο Μαραντόνα θα είναι θρησκεία για κάποιους, μπορεί να μπει σε Εθνική ημέρα πένθους η Αργεντινή, μπορεί να ονομαστεί το γήπεδο της Νάπολι σε Σαν Πάολο Μαραντόνα, μπορεί πολλά ακόμα, σίγουρα όμως έχουμε πλούσιο αρχείο για να τον χαζεύουμε να τους κάνει όλους άνω κάτω.

Σε ηλικία των δεκαέξι έκανε ντεμπούτο με την Εθνική ομάδα και έγινε ο νεαρότερος όλων των εποχών που φοράει το εθνόσημο. Ο Μαραντόνα μετακόμισε στην Μπόκα Τζούνιορς το 1981. Έπειτα ήρθε η ώρα να μαγέψει την Ευρώπη. Την επόμενη χρονιά πήγε στην Μπαρτσελόνα και κέρδισε το Ισπανικό κύπελλο το 1983. Από το 1984 όμως πήγε στην αγαπημένη του αντισυμβατική Νάπολι, στην οποία έμεινε μέχρι το 1991. Στη Νάπολι κατέκτησε το νταμπλ το 1987 και το πρωτάθλημα το 1990. Μάλιστα ο Ντιέγκο Μαραντόνα έπαιξε και στην Τούμπα με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ στο τελικό 1-1 που έμεινε άφωνος από την ατμόσφαιρα των οπαδών του Δικεφάλου.

Από εκεί και πέρα ο Ντιέγκο πιάστηκε με κοκαϊνη στην Αργεντινή και έδωσε παύση 15 μηνών στην καριέρα του. Στην επιστροφή του (φανερά πιο παχύς) πήγε στην επίσης αντισυμβατική Σεβίλλη. Ενώ στην επιστροφή του στην Μπόκα Τζούνιορς το 1995 έπαιξε τον τελευταίο αγώνα του στις 25 Οκτωβρίου. Με τις ομάδες που αγωνίστηκε, έκανε 490 συμμετοχές και 259 γκολ.

Στην Εθνική Αργεντινής έπαιξε το 1982,1986,1990 και 1994 στην κορυφαία διοργάνωση του ποδοσφαίρου. Ο Μαραντόνα κατέκτησε το Παγκόσμιο κύπελλο το 1986 στο Μεξικό, με 2-1 κόντρα στην Αγγλία, με το πασίγνωστο "χέρι του θεού" που έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα πιο απίθανα γκολ στον πλανήτη. Στην Εθνική ομάδα έπαιξε 91 παιχνίδια πετυχαίνοντας 34 γκολ.

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα, έγινε εκκλησία στην Αργεντινή και αυτό δεν είναι απλό. Στον αρχαίο παγανιστικό κόσμο χαρακτηριστικό ήταν η λατρεία των ζωντανών και νεκρών ανθρώπων. Στην εκκλησία "Iglesia Maradonianna" στην πόλη Ροσάριο της Αργεντινής Πολλούς μπορεί να σας φανεί αστείο ή κάτι άσχημο, αλλά η εκκλησία του Μαραντόνα αριθμεί 100.000 μέλη. Μάλιστα οι οπαδοί του Μαραντόνα, έχουν αντικαστήσει το χριστιανικό ημερολόγιο, με δικό τους σύστημα χρονολογήσεως, γνωστό ως π. Ντ. – μ. Ντ. δηλαδή προ και μετά Ντιέγκο.

Λατρεία στον κόσμο σε κάθε γωνιά ο Ντιέγκο Μαραντόνα δεν θα μπορούσε να μην έχει στιγματίσει τα τσιμέντα με ζωγραφιές και προσωπογραφίες του, αλλά και δέρματα ανθρώπων που τον έκαναν τατουάζ.

Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα έφυγε και μαζί του πήρε και μεγάλο μέρος του Παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Ήταν η απόδειξη πως μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να γίνει "θεός" αλλά είχε δικούς του Δαίμονες από τους οποίους έχασε. Σωστός τρόπος για να κλείσουμε, είναι ένας...


"Τσακώθηκα με τον Πάπα επειδή ήμουν στο Βατικανό και είδα χρυσές στέγες, και μετά άκουσα τον Πάπα να λέει ότι η Εκκλησία ανησυχούσε για τα φτωχά παιδιά. Τότε πούλα τις στέγες φίλε, κάνε κάτι". Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα R.I.P.

0 Σχόλια

Πρόσφατες αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων

Comments


bottom of page