‘’Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις; Ποδοσφαιριστής!’’
Ένας μίνι διάλογος που σίγουρα έχετε ακούσει, πιθανότατα έχετε υπάρξει αυτός που έδωσε την απάντηση γεμάτος περηφάνεια φορώντας τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας!
Πράγματι για εκατομμύρια μικρά αγοράκια σε όλο τον κόσμο, το να γίνουν ποδοσφαιριστές αποτελεί ένα από τα συνηθέστερα όνειρα της παιδικής ηλικίας!
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Πόσοι από αυτούς που προπονούνται νύχτα μέρα από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους θα καταφέρουν τελικά να παίξουν στην πρώτη ομάδα, στους ‘’μεγάλους’’; Παράλληλα τι θα γίνει με όσους (τους περισσότερους) δεν συνεχίσουν την ζωή τους σαν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές;
H Κρύσταλ Πάλας , ομάδα της Premier League με έδρα στο Λονδίνο, είναι η πρώτη ομάδα που ενδιαφέρθηκε ενεργά για την αποκατάσταση και ψυχική ισορροπία των νεαρών που ολοκληρώνουν τη θητεία τους στις Ακαδημίες Ποδοσφαίρου, αλλά τελικά δεν συνεχίζουν την επαγγελματική τους καριέρα ως ποδοσφαιριστές.Τον Ιανουάριο του 2022 ανακοίνωσε την έναρξη ειδικών τμημάτων για νεαρούς 18-23 ετών που έφυγαν από την ομάδα, αλλά συνεχίζουν να βρίσκονται σε επαφή με αυτή, ώστε να παίρνουν την απαιτούμενη ψυχολογική υποστήριξη και επαγγελματική-εκπαιδευτική καθοδήγηση που χρειάζονται.
Τα στοιχεία είναι αμείλικτα: Μόλις το 0,5% των 9χρονων που ξεκινούν να παίζουν μπάλα σε μία ομάδα, θα καταφέρουν να κάνουν το όνειρο πραγματικότητα! Τι γίνεται λοιπόν με τους υπόλοιπους; Πώς αποδέχονται το γεγονός ότι δεν θα παίζουν μπάλα για να βγάλουν το ψωμί τους και θα πρέπει να αναζητήσουν κάτι διαφορετικό για τα ‘’προς το ζειν’’; Γιατί υπάρχει πλέον τόση συζήτηση γι’αυτό και ανησυχία για την πνευματική υγεία των νεαρών πρώην ποδοσφαιριστών;
Oι υπεύθυνοι της μέριμνας μετά τη ζωή στις Ακαδημίες (after care) της Κρύσταλ Πάλας, κάνουν λόγο για αυξημένο αριθμό περιστατικών με διαταραγμένη ψυχική ισορροπία νεαρών που αφού έφυγαν από τις Ακαδημίες, αντιμετώπισαν σοβαρά θέματα πνευματικής ισορροπίας, από απλή μελαγχολία έως και κατάθλιψη.
Κοινώς η μετάβαση στην ‘’κανονική ζωή’’ είναι τουλάχιστον δύσκολη.
Mία πρόσφατη μελέτη της Premier League σχετικά με τις ακαδημίες των ομάδων, ανέδειξε ότι το 93% των παιδιών ηλικίες 8-17 που κλωτσάνε το τόπι, έχουν θετικές εμπειρίες από τις δραστηριότητές τους στις εγκαταστάσεις των Συλλόγων, χωρίς όμως αυτό να εξασφαλίζει μία καλή, μία υγιή ‘’ζωή μετά’’. Ανεξάρτητα δηλαδή με το πόσο καλά πέρασε ένας πιτσιρικάς παίζοντας στις μικρές ομάδες ενός Συλλόγου συντηρώντας το όνειρό του, στο άκουσμα της ανακοίνωσης ότι η ομάδα δεν θα τον αναβαθμίσει στους ‘’μεγάλους’’ και θα πρέπει να αναζητήσει αλλού την τύχη του, τα πράγματα αλλάζουν. Γίνονται σκοτεινά, πολύ σκοτεινά πολλές φορές…
Περιγράφονται αρνητικά συναισθήματα, απογοήτευση, έλλειψη κινήτρου ακόμα και ντροπής για την ‘’αποτυχία’’ να πάρουν το συμβόλαιο του επαγγελματία ποδοσφαιριστή που πάντα ήθελαν. Μάλιστα τα συναισθήματα αυτά οδηγούν τους νεαρούς στην απομόνωση, αποφεύγοντας πολλές φορές να έρθουν σε οποιαδήποτε επαφή ακόμη και με την πρώην ομάδα τους, αισθανόμενοι τουλάχιστον άβολα στο να εξωτερικεύσουν το πρόβλημά τους.
Το παράδειγμα της Κρ.Πάλας ακολούθησε και η Σάουθαμπτον, δημιουργώντας ειδικά τμήματα για την ‘’ζωή μετά τις Ακαδημίες’’, που σκοπό έχουν την καθοδήγηση των νεαρών σε άλλους τομείς της κοινωνικής ζωής ή στην παρότρυνση για συνέχιση των σπουδών τους.
‘’Εχουμε ηθικό χρέος απέναντι σε αυτά τα παιδιά, να τα βοηθήσουμε να δημιουργήσουν ζωή έξω από το ποδόσφαιρο, όποια κι αν είναι η επιλογή τους, όποιο και αν είναι το πάθος τους εκτός ποδοσφαίρου’’ λένε οι υπεύθυνοι των προγράμματων.
Συγκεκριμένα στη Σάουθαμπτον μία από τις πτυχές αυτής της προσπάθειας έχει να κάνει με διατήρηση βάσης δεδομένων για τους αποφοίτους των Ακαδημιών, μέχρι και 8 χρόνια μετά την αποχώρησή τους από την ομάδα! Τα στοιχεία αυτά συλλέγονται από προσωπικές συνεντεύξεις με ειδικούς επιστήμονες που συνεργάζονται με την ομάδα και στοχεύουν στην υποστήριξη των παιδιών για καλή ψυχική υγεία παιδιών, καθώς διακατέχονται από μεγάλη αβεβαιότητα όταν βγαίνουν από τα σταθερότητα της ρουτίνας του προγράμματος των Ακαδημιών.
Παράλληλα υπογραμμίζεται το γεγονός ότι κάποιος που δεν φτάνει να γίνει ποδοσφαιριστής, δεν χάνει την επιλογή να ασχολείται με το ποδόσφαιρο από κάποιο άλλο πόστο. Προπονητική, διατροφολογία, αθλητική ψυχολογία, φυσικοθεραπεία, αθλητική δημοσιογραφία, Sports marketing είναι μόνο μερικοί από τους τομείς όπου μπορεί να κάνει σπουδές και να απασχοληθεί ένα παιδί που έχει περάσει σαν ποδοσφαιριστής από τις Ακαδημίες μιας ομάδας.
Το πλεονέκτημα που προβάλουν σε αυτή την περίπτωση οι υπεύθυνοι των προγραμμάτων μέριμνας για τη ‘’Ζωή μετά’’ είναι το γεγονός ότι η ενασχόληση ενός παιδιού με το ποδόσφαιρο από μικρή ηλικία, το έχουν εφοδιάσει με όλες τις βασικές γνώσεις του αθλήματος: εκγύμναση, πειθαρχία προγράμματος, προπόνηση, τακτική – συστήματα, διατροφή και πολλά άλλα είναι ήδη γνωστά σε ένα παιδί που έχει μεγαλώσει παίζοντας ποδόσφαιρο στις μικρές ομάδες ενός Συλλόγου και θέλει να συνεχίσει να συνεχίσει να ασχολείται με το άθλημα, έξω από τις γραμμές του γηπέδου.
Το πότε θα ακολουθήσουν το παράδειγμα των Κρύσταλ Πάλας, Σάουθαμπτον κι άλλες μεγάλες ομάδες, δεν μπορεί να το πει κανείς με σιγουριά. Είναι όμως δεδομένο ότι υπάρχει ενδιαφέρον για την ομαλή μετάβαση των νεαρών παιδιών από τον κόσμο του ποδοσφαίρου στην πραγματικότητα της κοινωνικής ζωής και του βιοπορισμού σε μία συμβατική ενδεχομένως θέση εργασίας. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι όσο πιο γρήγορα υπάρξει υποστήριξη και συνεργασία της ομάδας με τον νεαρό ‘’πρώην’’ ποδοσφαιριστή, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες να εμφανιστούν συμπτώματα κατάθλιψης και απογοήτευσης.
Ας ελπίσουμε κάποια στιγμή να υπάρξει ευαισθητοποίηση για το συγκεκριμένο σοβαρότατο κοινωνικό θέμα και στη χώρα μας, ώστε να υπάρξει καθοδήγηση, επαγγελματική αποκατάσταση και επιμόρφωση, ώστε να μειωθούν πολλά από τα περιστατικά εγκληματικότητας και παρανομίας που δυστυχώς κατακλύζουν την επικαιρότητα.
(πηγή: jobsinfootball.com)