Τελικά είδαμε πως παίζεται το αληθινό ποδόσφαιρο και όχι η μπίζνα του σήμερα. Είχαμε την ευκαιρία και "κλέψαμε" λίγη από τη μαγεία τους βλέποντας τους να παίζουν για την φανέλα. Η River Plate πήρε τα σκήπτρα από την περσινή κάτοχο Γκρέμιο, και είναι πλέον η νέα κυπελλούχος του Copa Libertadores για τέταρτη φορά μετά από το 1986, 1996, και 2015. Το 2018 έκλεισε ιδανικά για τους "Εκατομμυριούχους" καθώς κέρδισαν με )3-1) την μισητή αντίπαλο Boca Juniors, που έχει 6 τρόπαια με τελευταίο το 2007. Μετά τον πρώτο τελικό (2-2) στο La Bombonera και τις αναβολές λόγω επεισοδίων έξω από το γήπεδο της Ρίβερ Πλέιτ ( Monumental) στον διπλό τελικό, φτάσαμε στις 9 Δεκεμβρίου που θα θυμούνται για πάντα. Κυρίως θα το θυμούνται οι φίλοι της Ιντεπεντιέντε καθώς μετά την κατάκτηση του Copa Libertadores η ομάδα μέσω Twitter φρόντισε να πικάρει τους φίλους της Μπόκα Τζούνιορς, δίνοντας συγχαρητήρια στην Ρίβερ και τονίζοντας πως "ΜΟΝΟ Η ΙΝΤΕΠΕΝΤΙΕΝΤΕ ΕΧΕΙ 7 ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ". Διπλή πίκρα δηλαδή για τους φίλους της Μπόκα που θα περάσουν "μαρτυρική περίοδο". Πάμε να δούμε πως φτάσαμε λοιπόν εδώ. Η σύγκρουση "τιτάνων" σε αυτό το Super Clasico, έγινε για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού εκτός Λατινικής Αμερικής. Λόγω των επεισοδίων ο τελικός έγινε στη Μαδρίτη στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Δεν λέω, πολλούς τους βόλεψε αυτή η κατάσταση γιατί είχαν την ευκαιρία να δούνε έναν τέτοιο αγώνα σχετικά κοντά στο σπίτι τους. Όμως οι τρελοί Αργεντίνοι ταξίδεψαν σε άλλη ήπειρο για να δούνε την ομάδα τους. Κατά βάθος όμως όλοι ξέρανε πως αυτό είναι ντροπή για τη χώρα και το ποδόσφαιρο. Εδώ, να τονίσω ότι μου θυμίζει πολύ την Ελλαδίτσα μας. Στην Ισπανία δεν έγινε το παραμικρό και αντιθέτως είχαμε ένα γήπεδο γεμάτο με 85 χιλιάδες κόσμο.
Μετά τους πανηγυρισμούς η Ρίβερ Πλέιτ έχει τη δυνατότητα να γράψει μεγαλύτερη ιστορία με αντίπαλο την Ρεαλ Μαδρίτης την οποία θα αντιμετωπίσει στο Παγκόσμιο κύπελλο συλλόγων που θα διεξαχθεί στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Μέχρι σήμερα καμία ομάδα της Αργεντινής δεν το έχει σηκώσει. Η Ρίβερ ωστόσο το 2015 που έφτασε στον τελικό είχε χάσει από την Μπαρτσελόνα. Για να βάλουμε και την κόντρα (Αργεντινής-Βραζιλίας) στο παιχνίδι, το Παγκόσμιο κύπελλο συλλόγων το έχουν κατακτήσει 4 φορές ομάδες από την Βραζιλία. Οπότε αν το καταφέρει αυτό η Ρίβερ Πλέιτ, θα έχει γράψει ακόμα μεγαλύτερη ιστορία. Εννοείτε πως με αυτή την κατάκτηση η Ρίβερ κέρδισε την απευθείας συμμετοχή της στο επόμενο Copa Libertadores. Στο γήπεδο τώρα, η μοναδική που άξιζε τη νίκη ήταν η Ρίβερ Πλέιτ γιατί το ήθελε παραπάνω και δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να προσπαθεί. Αντιθέτως η Μπόκα Τζούνιορς αρκέστηκε σε καθυστερήσεις και σε αντεπιθέσεις. Η Ρίβερ Πλέιτ προσπαθούσε και γυρνούσε τη μπάλα γι'αυτό είχαμε ακόμα και 75% κατοχή μπάλας με 650 πάσες για την τυπικά γηπεδούχο. Η Ρίβερ Πλέιτ έδωσε την ψυχή της για να το κατακτήσει, οτιδήποτε άλλο θα ήταν απλώς ατυχία. Όπως στην παράταση που η Μπόκα είχε στο 120' δοκάρι και πήγε να κάνει το (2-2) χωρίς να έχει απειλήσει. Η αρχή λοιπόν έγινε στην εκπνοή του ημιχρόνου με τον Dario Benedetto που έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Μετά η Ρίβερ μπήκε με στόχο και κυριάρχησε σε όλα πλάτη του γηπέδου. Ήρθε το 1-1 με τον Αργεντίνο Lucas Pratto που έστειλε το ματς στην παράταση μιας και δεν ισχύει ο κανονισμός για το εκτός έδρας goal. Εκεί παρόλο που όλοι είχαν κουραστεί η Ρίβερ έδειξε ψυχικό σθένος που προσωπικά με συγκλόνισε. Αντιθέτως η Μπόκα φάνηκε απροπόνητη χωρίς φυσική κατάσταση. Έτσι, ήρθε το όμορφο γκολ του Κολομβιανού Quintero που έκανε το 2-1 και την ανατροπή. Στον 7ο ουρανό τους έστειλε ο Gonzalo Martínez που έκανε σπριν από το κέντρο και πλάσαρε ανενόχλητος σε κενή εστία γιατί ο τερματοφύλακας της Μπόκα στα τελευταία λεπτά είχε μείνει στην άλλη πλευρά μήπως και βοηθήσει στο σκοράρισμα αλλά τελικά το πλήρωσε με 3ο γκολ. Μετά μπορείτε να φανταστείτε τί έγινε.
Εγώ θέλω να μεταφέρω μια σκέψη που είχα σχετικά με τον τελικό και αφού ενθουσιάστηκα με το πάθος των λατίνων. Βλέπουμε η αλήθεια είναι λιγότερο θέαμα σε σχέση με το Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, όμως όσοι αγαπάνε το αγνό ποδόσφαιρο από την αλάνα μέχρι το ματώνεις για το σήμα μπροστά στη φανέλα, θα συμφωνήσουν πολλοί πως κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι το άθλημα και εδώ στην Ελλάδα. Αντιθέτως, έχει γίνει μια πολύ ωραία μπίζνα για κάποιους και έχουν καταφέρει πολλά πράγματα με αυτό. Αρχικά να διώχνουν τον κόσμο από τα γήπεδα, να απαξιώνουν το προϊόν που βρωμάει αλλά και να γίνεται απλώς ένα εμπόρευμα. Εκεί στην Αργεντινή φαίνεται πως το κρατάνε ζωντανό, αγνό, αληθινό. Αγάπη για το ποδόσφαιρο και λατρεία για την ομάδα. Κάπου το χάνουμε, αύριο ας κοιταχτούν ορισμένοι στον καθρέφτη και να ρωτήσουν το εξής... τί ποδόσφαιρο θέλουμε?
Για την ιστορία:
ΡΙΒΕΡ ΠΛΕΙΤ: Αρμάνι, Μοντιέλ (71' Μαγιάδα), Μαϊδάνα, Πινόλα, Κάσκο, Ένσο Πέρες, Πόνσιο (59' Κιντέρο), Παλάσιος (99' Άλβαρες), Φερνάντες (112' Σουκουλίνι), Μαρτίνες, Πράτο
ΜΠΟΚΑ ΤΖΟΥΝΙΟΡΣ: Αντράδα, Μπουφαρίνι (112' Τέβες), Μαγκαγιάν, Ισκέρδος, Ολάσα, Νάντες, Μπάριος, Πάμπλο Πέρες (89' Γκάγκο), Παβόν, Μπενεντέτο (62' Αμπίλια), Βίγια (95' Χάρα)
Οι φωτογραφίες δεν μας ανήκουν, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα σε αυτές