Ήταν το βράδυ της 1ης Φεβρουαρίου του 2022 όταν 5 φίλοι διασκέδαζαν στο δρόμο και έκαναν όνειρα και συζητήσεις για τις σχολές, τις σχέσεις τους, τα προβλήματα ή τις χαρές τους. Οι 5 φίλοι-φίλαθλοι του Άρη βρισκόντουσαν στην περιοχή της Χαριλάου στη Θεσσαλονίκη - γνωστή και ως "σκουληκοφωλιά" για τους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Μετά από συνάντηση που είχαν μερικά άτομα στον κεντρικό Σύνδεσμο των οπαδών του ΠΑΟΚ στην οδό Παλαιών Πατρών Γερμανού (γραφεία Θύρας 4) κατευθύνθηκαν προς την περιοχή της Χαριλάου και τον κεντρικό Σύνδεσμο των οπαδών του Άρη (Super 3). Ήταν 12 άτομα σε 3 ΙΧ που από αυτά κατέβηκαν οι 9 καθώς οι οδηγοί έμειναν στα οχήματά τους.
Στο γήπεδο όταν συναντιούνται οι οπαδοί και οι φίλαθλοι που δεν γνωρίζονται αγκαλιάζονται και φωνάζουν συνθήματα της αγαπημένης τους ομάδας χωρίς να νοιάζεται κανείς για το ποιόν του καθενός. Ο ένας είναι δικηγόρος, ο άλλος ηλεκτρολόγος, ο άλλος λογιστής, ο άλλος κρεοπώλης, ο άλλος γιατρός αλλά όλοι αγαπάνε την ίδια ομάδα. Επίσης, ο ένας μπορεί να έχει παιδιά, ο άλλος όχι, ο άλλος να μην μπορεί να κάνει. Στο ίδιο πάντα πέταλο ανεξαρτήτως χρώματος, ο ένας μπορεί να είναι δολοφονικό μυαλό, ο άλλος φιλήσυχος και ο άλλος σκυλί που γαυγίζει και δεν δαγκώνει, όλοι όμως φωνάζουνε για την ίδια ομάδα.
Αυτοί όμως που δεν έχουν χώρο στα γήπεδα και στις κερκίδες μας είναι οι δολοφόνοι που δυστυχώς δεν θα σταματήσουν ποτέ να υπάρχουν, καθώς η Πολιτεία γεννά τη βία, η Πολιτική γεννά τη βία, οι δημοσιογράφοι γεννούν τη βία και ο ίδιος ο κόσμος και οι ομάδες γεννούν τη βία και την αναπαράγουν.
Συνεχίζοντας λοιπόν από την όμορφη νύχτα της 1ης Φλεβάρη που κατέληξε σε μαύρη σελίδα της κοινωνίας, οι χούλιγκαν του ΠΑΟΚ προσέγγισαν τους φίλους του Άρη με την ατάκα "Τί ομάδα είστε" και όταν απάντησαν το αυτονόητο (το ποια ομάδα αγαπάνε δηλαδή) οι 9 χούλιγκαν ξεκίνησαν να τους χτυπάνε με μανία και ιδιαίτερη βαναυσότητα. Οι χούλιγκαν (6 εξ αυτών σεσημασμένοι) κατάφεραν χτυπήματα στα πόδια και σε άλλα σημεία του σώματος με αποτέλεσμα ο Άλκης Καμπανός να αφήσει την τελευταία του πνοή. Οι υπόλοιποι χτυπήθηκαν σοβαρά με έναν από τους φίλους του Άρη να τρέχει για να σωθεί ενώ προσπάθησε να καλέσει βοήθεια.
Αν αυτό σας φαίνεται ταινία ή κάτι που δεν το πιστεύετε, να ξέρετε πως είναι η πραγματικότητα. Δυστυχώς όμως, μεγαλώνοντας στον κόσμο αυτό δεν είναι η πρώτη φορά που το βλέπω αυτό να συμβαίνει, δεν ήρθα τώρα στον κόσμο και πάνω απ'όλα δεν είμαι υποκριτής. Ο Άλκης Καμπανός ΜΑΚΑΡΙ αλήθεια να ήταν ο τελευταίος που έπεσε από χέρια δολοφόνων , ωστόσο είμαι τόσο σίγουρος γαμώτο, πως δεν θα είναι ο τελευταίος.
"Στο τελευταίο ταξίδι της ζωής μου, δεν θα ξεχάσω να πάρω μαζί μου, ένα κασκόλ και μια φωτογραφία, με το bulldog μέσα στη θύρα 3, και πες μου τι ψυχή θα παραδώσεις, τα χρώματα του Άρη αν προδώσεις"
Όπως μάθαμε από τις ειδήσεις από το πρωινό της επόμενης ημέρας - οπότε πιθανολογείται ότι έμαθαν πως ο Άλκης κατέληξε οι χούλιγκαν διέκοψαν τις επικοινωνίες μεταξύ τους και κρύφτηκαν σε σπίτια συγγενών. Οι χούλιγκαν με τα καδρόνια, τα δρεπάνια, το γκλόμπ, τους λοστούς και τα ρόπαλα, έχουν συλληφθεί γιατί η δολοφονία του Άλκη έκανε Παγκοσμίως το γύρο του διαδικτύου. Αμέσως ή τέλος πάντων σύντομα έβγαλαν ανακοινώσεις, φόρεσαν μαύρα περιβραχιόνια, οι φωτογράφοι την μέρα των αγώνων έβγαλαν όλες τις φωτογραφίες ασπρόμαυρες, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή, αφιερώθηκαν πανό και γκολ στον Άλκη, έγιναν γκράφιτι με το πρόσωπό του και άλλα πολλά, όπως το παρακάτω πανό που δείχνει τον Τίτορμο (έμβλημα του Παναιτωλικού) να κρατάει το άψυχο σώμα το Άλκη.
Οι χούλιγκαν και η τυφλή οπαδική βία έκανε στάση λίγες μέρες πριν τη δολοφονία του Άλκη στην πλευρά των χούλιγκαν που επιτέθηκαν στον άτυχο Άλκη. Όπως έγινε γνωστό, λίγες μέρες πριν, 4 χούλιγκαν του Άρη είχαν χτυπήσει τον χούλιγκαν του ΠΑΟΚ στην περιοχή του Φοίνικα με μαχαίρι στο μάτι, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στο νοσοκομείο και να κινδυνέψει να χάσει την όρασή του. Έτσι, επειδή στον κόσμο αυτό η βία ξεπληρώνεται με βία(δυστυχώς) υπήρξε η αντίποινα. Το αποτέλεσμα αυτής, η μαμά και ο μπαμπάς του Άλκη να κηδεύουν το παιδί τους.
Ο Σ.Φ. ΠΑΣ Γιάννινα είχε ανεβάσει ένα πανό στο γήπεδο πελώριο που θα μείνει για πάντα στο μυαλό μου χαραγμένο, καθώς έγραφε τα ονόματα των φιλάθλων που έχουν πεθάνει λόγω του ότι ήταν άλλη ομάδα από αυτή που υποστήριζαν οι δράστες. Η αρχή έγινε με τον Άρη Δημητριάδη (1983), Χαράλαμπος Μπλιώνας (1986), Γιώργος Παναγιώτου (1991), Ευθύμιος Λιάκας & Κώστας Ντόλιας (1991), Γιώργος Καρνέζης (1993), Μιχάλης Φιλόπουλος (2007), Γιάννης Ρουσάκης (2011), Κωνσταντίνος Κατσούλης (2014) , Νάσος Κωνσταντίνου (2017) , Τόσκο Μποζατζίσκι (2020) και ο Άλκης Καμπανός συμπληρώνει αυτή τη λίστα που θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη και από θαύμα δεν έχουμε τριψήφιο αριθμό θυμάτων.
Η δολοφονία του Άλκη θα μείνει χαραγμένη για πάντα μέσα από τα ρεπορτάζ, μέσα από τις ομιλίες των γονιών του, μέσα από τα πανιά στα πέταλα της Ελλάδας και της Ευρώπης, μέσα από το παρακάτω τραγούδι, μέσα σε όλους μας που δεν σκεφτόμαστε και δεν πράττουμε "δολοφονικά".
"Μη με χτυπάτε άλλο και τρις μην μ’ αρνηθείς Σαλώμη κοινωνία, τρέξε για να σωθείς, Θα γίνω αεράκι, σύννεφο και νερό Και στης σχολής την κόλλα, μην γράψετε δεν ζω
Το όνομά μου Άλκης, για κάντο τατουάζ,
Και εγώ ένα κομμάτι, στης βίας το κολάζ, Το όνομα μου Άλκης και από χτες δεν ζω,
Δεν πρόλαβα να ζήσω, μα πάντα θα ‘μαι εδώ..."
Και όπως λέει και το σύνθημα του Άρη "Ούτε ο θάνατος είναι αρκετός, ούτε εκεί θα είσαι μοναχός" ο Άλκης δεν είναι μόνος έχει χιλιάδες μυαλά που τον σκέφτονται και δεν τον ξεχνάνε και δεν θα τον ξεχάσουν, όσο ο ίδιος βρήκε τη θέση του από ψηλά για να βλέπει κάθε Κυριακή τον Άρη του.
